2 Haziran 2014 Pazartesi

Çirkin Ördek Yavrusu

Karnımı ağrıtan bir neşe var bugün içimde. Boğazım şiş, tek derdim iş..dertleri sorunları kulak ardı etmek değil, aldırmamak da değil ama felaket derecede barışmak onlarla kabullenmek belki de. Zuhal Olcay'ın bir şarkısı vardı "yalnızlığım, yaşamak zorunda olduğum beraberliğimsin" diyordu. Belki de idrakine vardığım, en azından bugün baş edebildiğim şey bu yaşamak zorunda olduğum beraberliklerim. İşsizlik, göbüşüm, özlemler,hüzünler..sonra özlemler daha çok özlemler filan.

Yeni şeyler giymeyi herkes sever ama ben hafif rengi kaçmış kadife pantolonlar, bir tarafı aşınmış pabuçlar giydiğimde eski bir dostumla birlikteymişimcesine aşinalığın huzurunu hissder , daha bir  keyiflenirim. Bugün de rengi solmuş lacivert pantolonum ve "erkek ayakkabısı gibi bu ne fazla sade ve hiç topuğu yok" eleştirilerine maruz kalsa da çok sevdiğim, burnu aşınmış pabucumu giydim ve yollara düştüm. Canımı sıkan herkese gülümsedim kızmak yerine. Canımı sıkan herkes diyorum çünkü satırlarımda her ne kadar gülümsesem de aslında dünyanın en kuralcı en huysuz insanı olduğumu biliyorum içten içe. Kırmızı ışıkta caddeye atlayan adamlara, yaz sıcağında bermuda şort giyen adamlarının yanında burnunu bile örtmüş kadınlara, sokağa çöp atan teyzelere,annesine yalan söylediğini övünerek anlatan ergenlere, otobüste bacaklarının yayıp oturan gençlere...oo-hoooo liste uzar gider.Amma bugün gönlümün huzurlu denizine kızgın lav sularının  dökülmesine izin vermedim. 

Kısa yürüyüşlerle bezedim günümü. Vitrin camlarında göbüşüme değil gözlerime baktım ve bu küçük hile beni hayli neşelendirdi.Küçük çocukları sevdim, İETT durağında kaldırımlara oturmuş bir grup kadının bağıra çağıra konuşmalarına öfkelenecekken bana hatırlattıkları bazı çocukluk anılarına güldüm (yaşıyorsa Allah selamet versin Mürüvvet Teyze'ye ayyy) annesini üzen,annesini üzmemek için sıkıntısı gözlerinden aksa da sessizce oturan çocuklara baktım. Hepsinde benden bir şeyler vardı. Hepsini çok sevdim.

Güzel günler değil yaşadıklarım ama berbat olarak nitelemek de gerçekten alırken ayrı verirken ayrı keyif aldığım onca nefese haksızlık olur. Sebebi var ki yaşıyorum, öğrenmem gereken şey her neyse daha fazla canım yanmadan öğrenmiş olmayı diledim bugün kendim için. 

Yaşanmamış günlerin umudu içimde kirlenmedi..sanırım her şeye rağmen gülümseyebilmeyi biraz da buna borçluyum.



Nehir'in mezuniyet balosundan bahsetmiş miydim? Onun Kalemiti Ceyn'den prensese dönüştüğü o geceden? Saçının her telinin ayrı zarafetle salındığı, haylaz gülümsemesine karışan mahçup tebessümün kızıma ne kadar yakıştığı, 3-4 saat çılgınca dans ettikleri geceden mini kürküyle ayrılırken benim elimi tutmak yerine babasının koluna girdiğini filan? 

Yüzlerce yıl yaşamalıyım ben onların her anını gözetebilmek, yaşamımı onların var oluşlarıyla taçlandırmak, varlığımı onların varlığında yok sayabilmek için yüzlerce yıl yaşamalıyım.

Heyyyyy!!!
Günler sürprizlerle dolu..her yarın başka bir çirkin ördek yavrusu...

Her şey çok güzel olacak :-)




13 yorum :

  1. Yanıtlar
    1. Olacak Havva :-) başladı bile. Bak, bir kaç gün öncesine kadar haber almayı ya da sözcüklerini beklediğim ve paylaşımlarından hoşlandığım sen yoktun hayatımda :-))

      Sil
  2. "Bir kuş kanatlanır şu gönlümden
    Çırpınır çırpınır da uçamaz
    Gene bir davet çıkarsa senden
    Dönerim bilirsin aşığım
    Aşıklar kaçamaz" Bugün bu şarkıyı sana ithaf ediyorum... şahane anlatmışsın yine kalemine sağlık!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. bir zamanlar fırtınalar estirirdim
      eskisi gibi değiştim şimdi değiştim
      ...ne bileyim ben
      ah ne bileyim ben

      Ve bir kez daha:
      Sen ne güzel şeysin Sebuş

      Sil
  3. Yüzün hep böyle güzel gülsün minik Nehir... Şu çılgın annele sana kolaylıklar dilerim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sudiş gülsün Nehir gülsün
      Gözümüzden gönlümüzden sakındığımız bebelerimiz hep mutlu olsun
      Hadi şarkının bu kısmı da senin ve benden gitsin ama çocuklarımızda bişi eksik kalmasın diyen tüm annelerin olsun :-)))

      İnsan olmak yetmez
      Yetmiyor zaten
      Süpermen süpermen
      Olmak lazım bazen

      Sil
  4. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  5. Olmaz olamaz boyle bir duygu hali. Nefis bir yazi, son zamanlarda okudugum en icten, en dogal, en duygulu daha bircok "en"i bunyesinde barindiran bir yazi olmus. Yahu bayildim ben bu yaziya bayildim duygularina senin. Ayrica bayilirim basucu albumundeki o sarkiya, hani der ya "sen benim bugunum, yarinim, vazgecilmezimsin" yalnizliga o kadar unvan verilir mi veriliyor iste...Tek kelimeyle harikasinnnnnnnnnnnnnn.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben bu kadar coşkun övgüyü hakkettim mi gerçekten?
      Nasıl moral nasıl keyif nasıl sevinç :-) Olleyyyy ve teşekkürlerr :-)))

      Sil
  6. Dondum bir daha okudum ve paylastim, haberiniz olsun hamfendi.

    YanıtlaSil
  7. içten, samimi, o bir anne, Nehir'in annesi ;) nice mezuniyetlere ..

    YanıtlaSil