5 Aralık 2014 Cuma

Işık



Şemsiyesiyle dürttü bulutları. 

Boşuna mıydı tüm o hazırlanmalar, beklentiler, el açmalar. 

Ne kadar fidan varsa büktü boynunu bulutların umursamazlığından... kurudu hepsi.

"Gidersem darılma" dedi..son bulut da gitti. 

Herkes kendi öyküsünü yazmaktayken, her pencerede yanan ışığın sıcaklığına öykünerek giden karanlık yolların seyyahları gibi buruk bir yalnızlık var şimdi. Elinde kırmızı şemsiye..belki yağar, belki damla damla çoğaltır güzellikleri diye dürtmekte gelip geçen bulutları.

Bir fırtına ..belki felaketi olacak ama temizleyecek havada asılı kalmış tüm tozlu zerreleri. 

Bir yangın,bir sel,bir çığ...bir ışık;çağırdığı, her şeyi yeniden başlatacak o ışık...



9 yorum :

  1. Bu yazılar toplanmalı itinayla, özlemişim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sen nasıl motive edici bir güzel dostsun sennnnnnnnn

      Sil
  2. ne hoş yazmışsın. bloguma koycam şimdi :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne zaman duralasam,sırtımdan hafifçe iten dost eli bu yorumlar...çok teşekkür ederim :-)

      Sil
    2. hımmm o zaman seni hiç durdurmayak biz :)

      Sil
  3. Merhaba blogunuzu yeni keşfettim ve takibe aldım ben de bloguma beklerim sevgiler :)
    makyajtavsiyem.blogspot.com.tr

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Memnun oldum yeni bir blog yeni bir dost edindiğime..hemen geliyorum

      Sil
  4. kadriye,
    güzel demek bile saçma geldi bana:)
    eline sağlık
    sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. "heyyoo!" diyorum özetle,anlayana anlatmak kadar güzel ve tamamlayıcı az şey var dünyada. Teşekkürler ve sevgiler Havva

      Sil