The Dark Tower - Kara Kule

Cumartesi sinema günlerini başlatayım dedim çünkü daha gelmeden ilk haftasında beni yoran bir çalışma sezonu ufukta görünmüştü.

Ülke gündemi ise direkt hasta eder haldeydi.

Sabah çantamı sırtıma attım ve Natilus'a gidip biletimi, 1.5 litre suyumu aldım. Üstelik o sıcakta yürüdüm evden oraya. Kendime iyi bakacam. Canım kendim modundayım. Benden başka pek çok insan kötü davranıyor bana. Kabul edilemez :-)

Bilet kuyruğunda iken arkamda bir çift vardı. Kadın bu filme gitmek istiyor , adam ise denizde dehşet mi ne işte öyle bir filme gitmek istiyor. "Sevgilim o çocuk filmi yine de sen bilirsin"..."aşkım zaten baksana kısacık film o gittiğimize değmez"..."hayatım öteki film önemli bir film; bu hayal dünyası" vb söylemleri beni o kadar kızdırdı ki ayağım takılmış gibi yapıp burnuna bir tane çakabilir miyim diye yerdeki halının kıvrımlarını süzer oldum. Hem sinemaya-emeğe saygısız, hem onu seçenlere saygısız, hem aşkım sevgilimlerle başlayan cümleleri kıza seçim şansı bırakmıyor ona saygısız ve kızın Kara Kule'ye gitmek istediği besbelli.

Biletimi alırken sinemanın adını haykırdım : KARA KULE'YE BİR BİLET LÜTFEEEENNN..HANİ STEPHAN KİNG'İN ŞU MUHTEŞEM ROMANINDAN UYARLANANNN!

Bu sene her şey çetrefilli başladı..hayırlısı.

Sinemanın künyesi şu :

4 Ağustos 2017

Yapımı

:

2017 - ABD

Tür

:

Bilim Kurgu ,  Fantastik ,  Korku

Süre

:

95 Dak.

Yönetmen

:

Nikolaj Arcel

Oyuncular

:

Idris Elba ,  Matthew McConaughey ,  Tom Taylor (i) , Katheryn Winnick ,  Abbey Lee

Senaryo

:

Akiva Goldsman ,  Jeff Pinkner ,  Nikolaj Arcel

Yapımcı

:

Stephen King ,  Ron Howard

Başrollerin hep zencilere verilmesi bir süredir     

dikkatimi çeken bir şey. Bu sinemada da aynen

 baş rol bir zencide. Bir şeylere hazırlıyor bizi

 hayat ama nedir , gelince göreceğiz diye

 düşünüyorum.

Öykü-kurgu zaten muhteşem. Söylenecek tek 

söz yok. Simgeler, vurgular incelenesi. Orta 

dünyaya geçiş şifresi 19-19. Bildiğiniz üzere 19

 dinde de bilimde de mucize rakamdır ve 

tesadüfe yer vermez. Bu hayli ilgimi  çekti. 

İkinci sayıyı ise not etmeyi unutmuşum.

 Sinemaya giden olursa yazsın bana e mi?

Oyuncular kesinlikle muhteşemdi. Film aktı

 gitti. Sorgulama, sadece izle diyen ve bunu

 yaptığınızda "film ne zaman bitti" diye sizi

 şaşırtıcı akıcılıkta devam eden bir seyirdi. 

Matthew McConaughey yani  kötü adam o kadar 

 şahane kötüydü,  cinayeti öyle hakkyle işleyip

 kötülüğü o kadar "benim" diyerek yapıyordu ki 

 adamın gülen resmi varsa yüzü neye benziyor 

diye google açıp resimlerine baktım.

Bu geçitler, koridorlar da ayrı ilgimi  çekiyor. 

Güneş ile dünya arasında koridor bulundu 

biliyorsunuz . Haberi saklasaydım keşke tam

 bilgi paylaşırdım. Neyse, bilim kurgunun çok da

 hayal olmadığını düşünenlerdenim ben. Bu

 yüzden hayli ilgiyle izledim bu filmi de.

Annenin çocuğa inanmamasının pişmanlığı ile

 kavrulması hemvurgu hem annelik hem izleyici

 olarak etkiledi beni. Herkesin ölüm ya da ceza

 şeklki farklıydı. Zeka, duygu ve gerçekle

 birleşmiş bu ölüm şekillerini belirlerken.

Çocuk çok tatlıydı. Büyümüş halini de görmek 

isterim doğrusu.O profesyonel kadroya hiç 

zorluk çekmeden uyum sağlamış gibiydi.

Silahşörlerin yemini- yeminin verdiği 

motivasyonu duyunca da şaşırdım. Gözümle 

nişan almam, silahımla ödürmem gibi 

cümlelerden oluşan yemin metni Osmanlıda 

okçuların  "ben atmadım Allah attı" sözünü 

anımsattı. Kalbe teslim-maddenin 

kısıtlayıcılığından uzaklaşmak ,konsantrasyon ve

 inanmanın önemli bir parçası besbelli.

Kitaplarını  filmden sonra okumayı istiyordum.

 Biliyorum ki okuduktan sonra filmi bu kadar

 sevmeyeceğim çünkü  Stephan King

 yaratıcılıkta sınır tanımayangillerden ve bir çok

 karakterin sığ geçildiğini tahmin edebiliyorum

Güzel günlerimiz ola...

Peki Sizin Rakamınız Kaç?

Önümden geçip gidiyorken birden geri döndü adam.

"Sizin rakamınız ne" dedi.

Afallamış halde "nöy?" diyebildim.

Kaşları hafifçe çatıldı ve yoluna devam etti.

Sonradan bu konu hakkında konuşacağımızı ikimiz de biliyorduk.

Merak kazanına düşmüş olmalıyım çocukken. Adam gitti ama soru bende kaldı.

Herkesin bir rakamı mı  var?

Sayıların büyülü dünyasından uzak kalmama neden olan şey okul yıllarındaki matematik dersindeki üstün başarım mıydı (tık) acaba?Üniversite bitirdiği  halde çarpım tablosunu hala ezberleyemeyen ve akıldan basit matematik işlemleri yapamayan ben...

Sonra o aleme dalıverdim. Sınıf geçmeme neden olacak sorular halinde karşıma dikilmiyorsa sayılar gerçekten büyülü olabiliyormuş. Dinler , kutsal kitaplar , müzik, resim, efsun ... hepsinde sayılar varmış . Kutsal kitapların temel rakamları , hamile kaldığınızda çocuğun cinsiyetini belirlemek için regli günleriniz ve merhaba günleriniz arasındaki sayısal ilinti vs vs vs.

Benim rakamım "3"müş. Sonradan öğrendim.Sabır sayım ise "2".Nasıl öğrendiğim ise benim için bile muamma.Yaşadıklarımın fark edemediğim düzenli  tesadüflerini, dönüm noktası teşkil eden tarihleri izlediğimde hep "3" rakamına vardım. İstediğim şeyler için ise hep 2 yıl beklemem gerekti. 2 yıl sonra biriken o tüm istekler gerçekleşiverdi. 

Mesela  çalıştığım ofisin boyanması,zeminin değişmesi, iş saatlerimle ilgili esneklik, kahve içip sohbet edebileceğim iş bilen personel,maiyi çaışma hayatıma dahil edebilme,terfi ama göz önünde olmama, abi nolur 2 beden küçülüp  işe çuval giymeden de gidebilme gibi  zaman çinde minik minik biriken bir sürü dilek 2 sene sonunda pat diye hepsi bir arada oluyor. Benim hayatım hep böyle ne komik değil mi?

29 yaş kırılma noktasıymış daha evvel de bahsetmiştim. Hayat, o güne kadar sizi en fazla zorlayan konuda sizi imtihan edermiş. Ve herkesin 29 yaşında (ya bir eksik ya bir fazla da olabilir ama mutlaka 29 yaş ile kesişen ana nokta olur) bir kesin büyük kırılması varmış. Hayatın akıp gittiği ray görünmez bir elin çektiği makasla yön değiştirip insanın yolunu başka yöne alırmış . Benim anne olup özgürlüğümü sonsuza kadar yitirdiğim  ve hayatı  SÖ , SS (Selin'den Önce- Selin'den Sonra) olarak ayırdığım yaş. 

Eğer 29'unda bu imtihanı veremezseniz, sizin için en hassas konudaki bu zorlu sınav 39'unda başlayan bir süreçle 40 yaşında çok daha ağır şartlarda karşınıza dikilirmiş.

Sorduğum çoğu insan bunu  yaşadığını  doğruladı.

Şimdi 1.5'tayım sabır konusunda.Dileklerim birikiyor sabır potasında. Ne dilediğime, ağzımdan çıkana gönlümden geçene dikkat etmeye çalışıyorum elimden geldiğince çünkü karşıma çıkacaklarını biliyorum.

Bana rakamın ne diye soran adam mı?

Kur'an'ın sayısal şifresini çözmeye  çalışan bir gruba mensuptu.

O günden 2 sene sonra iş değiştirmesi gerekti.

Onun rakamı onun, benim rakamım benim dileğimi gerçekleştirmiş oldu.

Hayatınızdaki düzenli tekrarları ve yolunuza çıkıveren insanları, aklınızdaki soruya cevapmış gibi birden beliriveren cümleleri (Tv'de kitapta-yolda yürürken -otobüste konuşmalar içerisinde vb) önemseyin.

Bize avaz avaz bir şeyler anlatmaya çalışan bir evren var içinde yer aldığımız.

Sevgiyle gülümseyin.