Dün sevgili Deep'in sayfasında (tıklayınız) bu mim'i gördüm ve "bunu yarın yapayım ben" dedim.
 |
| 5 midesi olan Abba , açık ara mutluluk kaynağım en sevdiğim kahraman |
1984'ten beri günlük tutarım.
Artık her gün yazamıyorum ama yazmayı da hiç bırakmadım.
Defterini kalemini seçmek eşsiz keyif veren bir ritüel.
Kocaman bir kalemkutum var. Her kalemin yeri var.
Son seçtiğim defterin başında "Love As Long As You Live" yazıyordu.
Yaşadığın sürece sev.
Severek yaşamak hayattaki en büyük meydan okumadır diyordu Leo Buscaglia.
Bu meydan okuyuşu sevdim...
Beni ben yapan ve sevdiğim her şey o kadar tekil ki kendimden utanmam gerekir sanırım.
Renkleri, mevsimleri,kokuların mavi olanlarını,zamanı,hayalleri, rüzgarı, yağmuru,bulutları,ağaçları,yolları, yürümeyi, uyanmayı,anıları,yarınları,bugünü, chopin-spring gibi tambur taksimleri gibi müzikleri,yazmayı,okumayı, görmeyi,sessizliği çok sevmişim.
Bir yuva kurmuşum..balkonundan mutfağına ,kedisinden kuşuna içindeki her şeyi sevmişim.
Kuşları böcekleri, çay içip kitap okurken susup dinlemeyi sevmişim.
Az'ın çokluğunu sevmişim.
Her şeyi ve her şeyi sevmişim de..insanları sevememişim. Ne hayallerimde ne tercih kullanabildiğim zamanlarımda insan yok.
Bu da bir garip bişi...
Bu kadar çok şeyi seven, bu kadar çok şeye kucak açan bir insan İNSAN'I nasıl sevemez diye şaşırdım bir an. Aslında bir bakıma haklısınız. Sevmeye , benimsemeye değmeyen .öyle çok insan var ki toplumda. Ve giderek çoğalıyorlar. Ama tam tersine öyle güzel, öyle tatlı insanlarımız da var ki. Onlara yüreğimizi kapamak haksızlık olmaz mı?
YanıtlaSilSevgiyle.
Makbule Abalı,
SilGüzel insanlara kapıları kapatmak elbette haksızlık olur ancak ben yalnızlığımı sevdim. İnsan, güzel ve iyi olan insanlar da dahil çok yorucu geliyor artık. Müziğin bile klasik olanını dinliyorum ; sözlere tahammül ya da gereksinim pek kalmadı sanırım. Teşekkür ederim güzel yorumunuz için,sevgiler
Fotoğraflar harika, doğayı çok seviyorum. Ne güzel, samimi yazmışsın, ilgiyle okudum. İnsanları sevmek bazen zor olabiliyor ama iyi ki var dediğimiz çok iyi insanlar da oluyor. Kimsenin kimseyi sevmediği dünya da bayağı sıkıcı olur. :)
YanıtlaSilduygu emanet,
SilNe tatlısın :-) Kimsenin kimseyi sevmediği dünya korkunç olurdu. Sadece insan çok yorucu bir varlık ve ben tercih sıralamamda insanlarla birlikte olmayı en üste koyamıyorum. Bu arada mesleğim günde onlarca insanla sohbeti ve birlikte olmayı gerektiriyor :-) Belki de ondan mı yoruldum ne? Bakmak ..bir de üstüne görmek..bir de üstüne hissetmek çok yorucu geliyor bana..teşekkürler ve sevgiler
spamı kontrol ediyon de miiii, bugünlerde yorumlarımız spama düşüyor da :)
YanıtlaSilAna! Deep spam nerde?
SilAy benim bi de spam kutum mu var bi yerlerde ne zenginim :-)
Mailde görüp burada göremediğim yorumlar var ben de nerde bunlar diyordum. Nereye bakmalıyım yazman mümkünmü?
Sevgiler
ayolcum, yorumlarda işte, yorumları aç, moderasyon için bekliyor, yayınlananlar, spam. spam ı aç, yayınla :) kumanda panelinde işte, var ya, yayınlar, yorumlar, yorumlarda :)
Silİnsanlari da seviyoruz aslinda Mai ama kimileri derin derin yaralamış ona rağmen elbette insansız olmaz yazdıkların çok çok çok güzel sevgi dolu yaşamak özellikle günümüzde elzem bir sey💛
YanıtlaSilKiremithanem,
SilSevda kuşun kanadında :-) Sen de hep kucak açtığın kocaman sevgilerle dolu güzel bir yaşam sür dilerim. Sağol tatlı yorum için, sevgiler
Hemen her şeyi sevmenize rağmen insanı bunlardan ayrı tutmanızı ve bunu cesaretle ifade etmenizi takdir ettim. Günümüzde sevgi denilen olgu beklentiyle özdeşleşmiş durumda. Eğer karşılıklı menfaat yoksa o bağ kurulamıyor. İlişkilerde duygusallık yerini mekanik davranışlara bırakmış. İster kabul edelim, ister etmeyelim bu bir realite. Bana yardımcı olan, faydası dokunan kişiyi severim. O da beni aynı nedenlerle sever. Birinin yardımı olmaksızın hayatınızı idame ettirebiliyorsanız kimseyi sevmek zorunda değilsiniz. Abartmaya gerek yok, bu sözleri sarf etmek ne kadar incitici olsa da sevgi, bir nevi ticaret, karşılıklı alışverişten başka bir şey değil. Dürüstlük sevginin temelidir. Etrafımıza baktığımızda, riyakârlık, yalan dolan, kıskançlık, kibir kol geziyor. Bu yüzden insanı sevmek günümüz dünyasında ütopik bir argüman haline gelmiş.
YanıtlaSilKaystros Tyrha,
SilSevgiyi yordular, dünyayı yordular...insan çok yorucu :-) Menfi yaklaşımlar değil sadece söz konusu olan; hoyrat insan ruhu çoğu zaman hoyrat. Züccaciye dükkanına dalan fil gibiler çoğu zaman :-) Yine de sevgi, sevda hayatımzıdan eksik olmasın. Kendi sessizliğimi,yalnızlığımı sevdim ben. Sanırım biraz mizaç biraz tercih meselesi..
Sevgiler ve teşekkürler uzun güzel yorumun için
İnsanları sevememek değil de sanki çok azını sevgimize layık görmek gibi bir şey sanırım.Belki de bir çok insanın benim çok derin baktığım şeylere fazlasıyla sığ baktığındandır diyorum ben kendi kendime.Doğa gibi,her şey gibi insanların da kirlendiğine inanıyorum,çıkar ilişkileri,herkeste bir yüksek ego,sapkınlıklar,güven problemlerimiz var normal olarak ve seçiciyiz bu sebepten.Hatta gerekirse yalnız olmayı tercih ediyoruz yalancı kalabalıklarda olmaktansa.
YanıtlaSilaytacrafts,
SilGüzel bir analiz bu. Et kemik değil aslolan ruh ve incindiği zaman izi kalıyor , buna ek olarak bir de yoruluyor.
Demin Makbule'ye de yazdım ; müzikte bile sözü olmayanı tercih ediyorum. Lüzumsuz sözler, lüzumsuz zaman alışlar istemiyorum. Nefes sayılı : onu da özgür ve severek , incinmeyip incitmeyerek yaşamak en güzeli.
Sevgiler
yorumları aç, orda var, spam, onu tıkla, yayınla yorumları, spam değil demiş olcan yani :)
YanıtlaSilhiiii ne tatlısınnn çok teşekkür ederim bi sürü yorum orada kalmış hay Allah ..kurtardım kendimi bilinmezlikten sayende. Çok mersiiiii
Silçok tatlısınız, maşallah:)
YanıtlaSilzamanla insan konusunda daha seçici oluyoruz sanki, yaşadığın sürece sev mottonu tuttum..
maviye iz süren,
Silbecerebilirsem yaşın diğer boyutunda iken de seveceğim. Sevgi çok güçlü ve çok güzel bir duygu
sana da kooocaman sevgilerrrrrrrr
Her şeyi çok sevip, insanları sevememe kısmı bana da çok sıcak geliyor. Ama tabi ki bunun da bir sebebi var:) Doğuştan kimse insan sevmemezlik yapmaz. Sevmiyorsak, sevemiyorsak bir sebebi var:)
YanıtlaSilSzgnBsl,
SilValla lise klişelerinden ama severim o lafı "dal rüzgarı affeder ama kırılmıştır bir kere". Affetmek, anlamak, hoş görmek boraktığı izi ya da yorgunluğu silmiyor. Bir yerden sonra bırak dağınık kalsın diyor insan. Anladık biz birbirimizi bu hususta bence :)
Sevgiler