Hayallerini sordum çevremdeki insanlara.
Çocukların hayalleri Greace filminin final sahnesi gibi.
Aşk-umut-süregelen işleyişine umursamaz bir isyan-sınır tanımazlık-henüz örselenmemiş kanatların güçlü çırpınışları.
En alası benim ufaklık(11)
Ablası ve ablasının en iyi arkadaşı Fransa'ya yerleşmeye karar verdiler. Ev bakıyorlar kendilerine(yaş 15) Nehir "ben de geleceğim" dedi. Doğa (Selin'in kankası) " ablan kriminolog olacak ben mimar..sen ne iş yapacaksın Nehir" dedi. Nehir de gayet doğal bir şekilde "Cumhurbaşkanı olacağım" deyiverdi. Doğa'nın suratındaki şoka girmiş inanmaz ifadeyi görünce de "yok mu oralarda Cumhurbaşkanı" dedi biraz canı sıkkın,hani yeni meslek araması gerekmiş. Selin ile Doğa Nehir'in hayallerine , ben üçünün hayallerine güldük için için. Ben ikisinin birlikte Fransa'ya gidip yerleşemeyeceğini , Selin'in kriminolog Doğa'nın mimar Nehir'in de Cumhurbaşkanı olamayacağını biliyordum .
Oysa kimse yaşanmamışı bilmez değil mi..
Ayıp bana.
Gençlerin hayalleri ise hep kaçış içeriyor bugünlerde. Amerika'da meslek edinme, yurt dışında filanca program,kendi evleri, hatta mümkünse karavan.. yüzü gülmez endişeli yetişkinler toplumu olduk son 10 yılda. Umut veremedik çocuklara, yarına birlikte bakamadık pencerelerimizden. Bir yarın olduğundan emin değilken yalan söylememekti belki amaç ama bu bizim çaresizliğimizdi. Onlarsa Esaretin Bedeli finalindeki gibi kurallara boyun eğmiş görünseler de duvarlarında birer Raquel Welch posteri ile sürpriz sonlar hazırlıyorlar herkeslere. Umut olsun yolları, ışık ışık yürüsünler yarınlarımıza.
Yetişkinlere sorduğumdaysa-hani yetişkin dediğim 40 yaş üstü- emeklilik diyor çoğu. Yorgun insanlar. Gülmeyi özlemiş, hayal kurmayı özlemiş, korkmamayı özlemiş, nükteler savurmayı ve paylaşmayı özlemiş insanlar. Selvi Boylum Al Yazmalım'daki gibi Cemşit'in elini tutup İlyas'ın ardından gözyaşı döken bir halleri var.Sorumluluk ve huzurun 65 yaşlarına ertelenişi hayalleri dahi karartmış.
Dostlar,
Hayal kuran ve gülen insanları özledim.
Küfründe bile mizah saklı o güzel insanlar nereye gitti?
Kadriyecim, çok beğendim bu yazını valla öyle böyle değil, hani şirinlik olsun diye söylemiyorum. Hayallerimiz kaybolmasın yoksa nasıl yaşarız? Nasıl insanız deriz? Umutlarımız, hayallerimiz olmalı. Yoksa biteriz, tükeniriz:(
YanıtlaSilkalemine sağlık canım.
Müjde'cim, beğenmene tabii ki çok sevindim.İnsanlığımızı kaybettik yakınışları ile hayallerimizi kaybettik yakarışları ne kadar paralel gidiyoru fark ettim belki de.
SilSevgilerimle
Ben de deli dolu hayallerimi özledim :) Çocukların hayallerine yamanıyorum bazen, otlakçı anne :)
YanıtlaSilNehir gözümün önünde canlandı, kocaman öpesim geldi. Hahah cumhurbaşkanı, olur mu olur. Kriminolog da iyiymiş. Bizim büyük oğlan dünyayı gezecek küçük de Danimarka'ya yerleşip lego fabrikasında çalışacak. Ben de kendime bir köy satın almak istiyorum. Hayalimdeki köy yapıcam onu. (Ay bende umut varmış hâlâ :)
Handan, sizin ailede umut var ben sana söyleyeyim anacım :-) Ama en çok lego fabrikasını sevdim hayallerinizden. Aşk ve sorumluluk bir arada daha bu yaşta...çözüm üretimiş resmen. Vallahi hayran oldum..sevgiler
Silyine içimi titrettin kadriyecim:))))
YanıtlaSilçocuklar hayal kursun ki vay halimize vaylar halimize durumundan çıkabilelim.bize de yer versinler hayallerinde.bizden kaçmadan.
sevgiler
Sevgili Havva,
SilSeni de bahar renklerini de,içini de , içinin titremesini de ne çok özlemişim.......
Sevgiler
Çocukken hiç yurt dışı hayalim yoktu ama şimdi var. O yıl sonra nerde olmak istediğinin falan hayalini kurarken çoğu ben emekliliğe geçtim direk. Hatta arazi falan bile baktım :D
YanıtlaSilBak yine güldürdün beni sevgili Lady,
SilÖlürüm meraktan ;hangi ülkede arazi baktın? Hani böyle bir beyin ve yürek nereyi -neden beğenir'i acaip merak ettim.Paylaşmayı uygun görürsen keyifle okurum.
Sevgiler :D
Hayaller olmayınca hayat yaşanmaz ki. Ben vazgeçmedim hayal kurmaktan hiç. Arda astronot olacakmış ve bir ada satın alacakmış. Özel helikopterle haftasonu beni evinden aldırıp adasında misafir edecekmiş . Koca adada bana sürekli kalacak yer bulamamasina bozuldum ama ne yapalım artık :(
YanıtlaSilKadriye,
SilYerlere yattım okuyunca. Nehir de karavanında "bazen ve haftasonları "misafir"" olarak kabul ediyor beni.
Özgür ruhlu çocuklar yetiştirdik..bu sevinilesi bir sey olmakla beraver anlıyorum gönlündeki sızının sebebini..
sevgiler
hayal kurdukça gelişiyor insan, çocuk da oyunla gelişiyor, oyunla serpiliyor, büyüyor manevi anlamda. Oyunlarını ellerinden aldık ondan bütün bunlar. Kurs dedik, ders dedik, sınav dedik, teog dedik, oys dedik, proje çocuklar çoğalttık. Yüzmeden çık, piyanoya git dedik, oradan gel, matematik hocan bekliyor dedik. Bale var, tiyatro kursunu aksatma dedik:((
YanıtlaSilAllahtan bunların hiç birini yapmıyorum oğluma, hayal kurması için hala oyuncak alıyorum, oyun alıyorum. Kitap tavsiye ediyorum ama zorlamıyorum...içinden geldiği gibi yaşasınlar, daha mutlu olacaklar, olacağız o zaman ama tutuyor bu sistem herkesleri.
Gülmek, tebessüm etmek bile zor geliyor insanlara artık. Üzülüyorum.
Sevgili Emel,
SilNasıl da anlamışsın ve ne güzel anlatmışsın söylemek istediklerimi ve bu tabloda yer aldığımız bölümü.Bedel ödemeden sisteme karşı durmak mümkün mü?
Mümkün...
Çok büyük bir keyifle okudum oğluna hala oyuncak alışını. Kitap tavsiye ediyorum ama ısrar etmiyorum'u okuduğumda da neşeyle gülümsedim.
Sen güzel bir anneydin her zaman.
yetiştirdiklerin de güzel insanlar olacaklar...
Sevgilerimle
Dört yaşındaki oğluma sordum "öğrenci olucam" dedi. Dayısının otuz yaşında hala kpss, iş güvenliği vs sınav peşinde dershane dershane süründüğünü düşününce gerçekçi hayaller kuruyor diye düşündüm. Sevgiler ;)
YanıtlaSilSevgili Buzlu Kalem,
SilAslında üzülesi bir durum bu ama elimde olmadan yüksek sesle kıkırdadım.
Sonraki nesil bizden akıllı
Bizden şanslı da olsunlar dilerim.
Oğluna da sana da kocaman sevgiler...
hayal kurmak çok gerekli.. insanın ruhsal gelişimini tamamlayıcı etkisi de var :)
YanıtlaSilHayal kırıklıkları bile ruha faydalı olabiliyor Burcu, tek ki geri kalmayalım hayallerimizden ,umut etmekten..sevgiler
Sil