"Halk kütüphanelerine yakında gerek kalmayacak. Bütün hizmetler, kitaplar, herkesin ulaşabileceği şekilde nette çevrimiçi olacak. Bu durum bizim için avantajlı mıdır?"
Bu haftaki Ağaçev sohbet konusu buymuş. Sevgili Deep'in sayfasına girince şaştım kaldım çünkü sabah uzun uzun bu konuda konuşmuştuk iş arkadaşımla . Benim mesleğim bu konularla ilgili, mevzuu oradan açıldı.
Aslında kütüphane sadece bilgiye ulaşılan yer değil bir kültür bana göre. Disipline edilen yer o eşsiz kitap kokuları içinde. ancak dijital alem her şeyi yuttuğu gibi bunu da yuttu . Eskisi gibi kütüphanelere gidilmiyor. Bilgiye erişimin kolay olması kazanç denetimsiz olması kayıp. Kayıp, kazançtan daha büyük.
Emek sarf edilmeden elde edilen her şey gibi bilgi de değersizleşti ya da kalıcılığını yitirdi. Bırakın yüzyılların birikimlerine hak ettikleri değeri vermeyi, ölene bile 24 saat sürmüyor insanların saygısı üzüntüleri.
Ben yapay zeka ya da dijital alemi sevmeyenlerdenim. Sonrasını da iyi görmeyenlerdenim. Çünkü "denetimsiz"
Kitap okurken sayfasını çevirmek, kokusunu duymak isterim. Aklımda tutmaya çalışırım kitap ayracı koymadan. Kapağını, resimlemelerini,emeği severim. Yıpranmış kitapları severim. Kütüphanelerin kendine has o kokusunu, sessizliğinde büyüyen ortak paylaşımları nefesleri severim. İnsanların oraya gelişleri umut verir bana.
Şimdi ise anı kalsın bazıları ya da koleksiyon kitapları sergilensine gidiyor akış.
Bunu gerçekten sevmiyorum.
Ah işte ben de ağaç ev sohbeti yaptımmm 🥰🙄😏
