O’nu anlamaya çalışıyordum. Hayatımdaki yeri ya da
kalıcılığı ne olursa olsun bir insanın o kadar mutsuz ve umutsuz bakışı beni
rahatsız ediyordu. “Yapacak bişi olmalı” diyordum. “Yapacak bişi her zaman
vardır”
Hiçbir şey
gelmezse elinizden, gülümsersiniz. İçten bir gülüşün anısı solmaz,bayatlamaz.
Bana kahvemi
getirdiği sırada birdenbire “en sevdiğin hayvan ne” dedim. En sevdiği hayvan olduğu ve
olmaya çalıştığı şeyi anlatır ya bize..ve en sevmediği de en sevmediği
özelliklerin, kaçındıklarının vurgusudur.
-Yılan
müdürüm..dedi bir an duraksamadan.
“Neden” diye
sordum sakin sessiz sorgulamadan.
-“Şeytan gibi
güçlü ve her istediğini yapan o müdürüm. Bir an bile düşünmem” sonra durdu ve
üzgün üzgün ekledi. “keşke ben de onun gibi olabilsem”
-Peki en
sevdiğin ikinci hayvan?
Şaşkın bakakaldı
yüzüme.
-İkinci en
sevdiğim mi? Yok müdürüm.
-En sevmediğin?
-Fare müdürüm.
-Neden?
-Çocukları ayırmadan herkese kötü ve pis o. Çocukların kulağını yememeli, çocuklar korkutulmamalı. Fare ise ayırmıyor.Hiç sevmem fareyi.
-“Peki,
teşekkür ederim” dedim gözlerimi kaçırmayarak ve ona , yargılandığını
düşündürecek her türlü mimikten uzak durmaya özen göstererek.
Çıktı.
Tekrar geri
geldi.
-Ben küçükken
yılanın biri beni takip ediyordu müdürüm. Aşıktı bana Evden çıkamıyordum. En sonunda
hocaya gittik. Hoca yılana beni rahat bırakmasını söyledi. Yılan dile geldi
bana inanın müdürüm. Dedi ki “ama o da
benim gibi”. Hoca yılana “hayır, o iyi biri ve hayatı boyunca iyi biri kalmaya
gayret edecek o senin gibi değil” dedi. Yılan çok ağladı müdürüm. Ama ben
hocaya verdiğim sözü tuttum, hep iyi kalmaya çalıştım . Hocaya da dedim, eğer o
da iyi biri olursa ben onunla evlenirim dedim. Ailem bütün bunların olmadığını
söylüyor müdürüm.
Burada ne
düşündüğümü anlamak ister gibi yüzüme baktı. İfadesiz bir yüzle ama dikkatle
onu dinliyordum.
-Ama oldu
bunların hepsi. Halisinasyon mu görüyorum diyorum bazen,doktor öyle diyor. Çok
ilaç içiyorum düzeleyim diye. Ama anneannem hatırlıyor bütün bunları. O zaman
ailem biliyor ama benden saklıyor diye düşünüyorum. Yılanları seviyorum,
evleneceğiz onla belki. Ben iyi biri olmak istiyorum müdürüm. Bir de akrepleri
seviyorum. Bana ne yapacağımı söylüyorlar her zaman. Seslerini duyuyorum.Belki
de halüsinasyon müdürüm. Çok ilaç içiyorum düzelmem için.
Bir sessizlik
oldu.Onda “ ne söyleyecek” sessizliği bende ise “ne söylesem” sessizliği.
-Teşekkür
ederim..dedim.
Şaşırdı
-Neden ki
müdürüm?
-Benimle
paylaştığın için. Sen iyi bir kızsın.
Mahsunlaştı.
-Kalbi iyi
tutmak zor değil de müdürüm aklı iyi tutmak zor oluyor bazen. O,yani akıl kötü şeyler
fısıldayınca kalp de bozulur ama ben kalbimi hiç bozmadım. İyi biri olmaya
çalışıyorum.Siz de iyi birisiniz müdürüm. Çikolata müdürüm , aşkım müdürüm
teşekkür ederim.
Kocaman bir
gülümsemeyle karşılık verdim ona. Uzun uzun baktı gülümsememe. Aldı, cebine
koydu .
Üşüdüğü
vakitler o gülümseyişin anısıyla ısınsın kalbi dilerim.
Bazen ne
kadar çaresiziz….
