"Neden" diye sormayacağım bugün.
Tüm "çünkü"ler boş ve anlamsız ...
Sebep sonucu değiştirmiyor ki. Yaşamak lazım, yaşamak lazım..
Dün Nehir'i okuluna bıraktıktan sonra yürürken hazan düştü ayaklarımın ucuna. Ölmeli ki o kocaman sarı yapraklar düşmeli dallarından.. ve yeni başlangıçlara yer açmalı zaman. Baktım seyrettim de , ne giden pişman ne de kalan.
Çocuk parkından geçiyordum bulutlar yağmuru çağırırken. Rüzgârı hissetmeyi oldum bittim sevmişimdir. Oturup biraz onu dinledim, etrafı izledim. Sonbahar en sevdiğim mevsim ama sadece çocuk parklarına yakışmıyor galiba. Küçük ayakların telaşlı koşturmalarını, annelerin çocuklarının mutluluğu ile tamamlanmış keyiflerini izlemeyi Eylül'ün renklerinden daha çok seviyorum .
Hadi hadi, bu kadar oyalanmak yeter.
Şimdi yapmamız gerekeni yapalım: hakkını vererek yaşayalım.
:) Anlamlı bir hissediş olmuş, insan kendini dinlemeli sık sık...
YanıtlaSilKendi yorgunluğunu, mutsuzluğunu sevdiklerinin sevinciyle yok sayabilenlerin nasihati dinlenmeli :-) Ruh özgürlüğü katılarak yapılan bu nefis servisler (http://ifyouwanttobeall.blogspot.com.tr/) gibi çıkış noktaları olmalı çok düşünen ve çok çalışanların :-) Teşekkürler Ersin :-)
YanıtlaSilEferim :)
YanıtlaSilOley :-)))))))) Aliye'mden "eferim" aldım.
Siltadına vararak yaşayacağımız nice güzel sonbaharlara...
YanıtlaSilve ilkbaharlara ve yazlara ve kışlara :-) Sevdiklerimizin mutluluğu iyiliği ile tamamlansın zaman.
SilEylül hüzünlü ve çapkın. Yeni başlangıçlara gebe. Umut dolu olsun bu sonbahar.
YanıtlaSilEylül çapkın??? Bu ne hoş bir tanımlama.Gülümsedim kocaman.Umut dolu olsun bu sonbahar, gerçeklerimiz hayallerimizden güzel olsun bugünden sonra.
Silevet evet dediğiniz gibi yapalım hepimis :)
YanıtlaSilTamam,yaşayalım ve her anı "kıymetlimiss" diyerek taçlandıralım :-) Güzel bir karar bu :-))
SilBence de yaaa. Çocuklarr parklarda oynamalı evlere hapsolup bilgisayarlarda değil.
YanıtlaSil