Işık

Şemsiyesiyle dürttü bulutları. 

Boşuna mıydı tüm o hazırlanmalar, beklentiler, el açmalar. 

Ne kadar fidan varsa büktü boynunu bulutların umursamazlığından... kurudu hepsi.

"Gidersem darılma" dedi..son bulut da gitti. 

Herkes kendi öyküsünü yazmaktayken, her pencerede yanan ışığın sıcaklığına öykünerek giden karanlık yolların seyyahları gibi buruk bir yalnızlık var şimdi. Elinde kırmızı şemsiye..belki yağar, belki damla damla çoğaltır güzellikleri diye dürtmekte gelip geçen bulutları.

Bir fırtına ..belki felaketi olacak ama temizleyecek havada asılı kalmış tüm tozlu zerreleri. 

Bir yangın,bir sel,bir çığ...bir ışık;çağırdığı, her şeyi yeniden başlatacak o ışık...

Bulut

Oturdu,üzerinde kirlenmesine aldırmayacağı kadar onunla zaman geçirmiş, yumuşak ve kalın kumaştan bir kıyafet olması hoşuna gidiyordu. 

Herhangi bir tozlu kaldırım kenarıydı,gelip geçen insanların haris duygularını uyandırmayacak kadar zavallı bir köşeydi. Çarpıcı bir güzelliği, akılda kalmayacak fiziksel özellikleri olduğu için de memnundu. 

Tek istediği yaşamaktı ve insanların isteyeceği herhangi bir şeye sahip olmanın onlarla mücadeleyi getireceğini bildiği için net bir şekilde emindi : bunu istemiyordu.

Oturdu yaşamaya devam etti.

Rüzgâr, insanların esirgediği şefkati saçlarının arasında dolaşarak veriyordu cömertçe. memnuniyetle içini çekti.Sadece rüzgârı duyumsadı.

"Bir kuşum.Uçuyorum. Boşlukta süzülmekten duyduğum mutluluktan soluğum tıkanacak gibi" (Ferit Edgü (ÇIĞLIK))

Yorgundu.

Bulutlara dikti gözünü. Özgürlerdi. O kadar kocaman bir hiçtiler ki kütlesel ağırlıkları vardı. Renklerini sevdi. Yumuşak kıvrımlarını, göğü şekillendirişlerini sevdi .

istanbul bulut bulut sevdiğim 

kimi beyaz mı beyaz 

ince, tül gibi 

kimi katran misali kara 

bulutları da insanlarına benzer istanbulun 

inanma sevdiğim, inanma bulutlara (Ümit Yaşar Oğuzcan)

Yaşam ve insanlar önünden akıp geçiyordu.İçinden  bir şarkının hatırlayabildiği iki mısrasını tekrarlamaya başladı mırıl mırıl,sessizce.Düşünüyordu..yorgundu.

Yağsın rüzgâr,essin rüzgâr,

Gidilecek daha çok yol var.

Ama önce uzanıp bir ulu ağacın altına,

Geçsin diye yol vereceğim bulutlara (Hobbit Şarkısı)
Çocukluğunu hatırlıyordu huzurla.Çevresindeki insanlara bakarak onlar hakkında bir şeyler tahmin etmeye çalıştı.Gittikçe artan bir neşeyle sürdürdü bu tahmin oyununu. Bir çoğunun kesişim noktası olduğunu ancak zamanları olmadığından bunu fark edemeden birbirlerinin yanından geçip gittiklerini biliyordu. Yüzlerindeki yarım kalmış duygulardan sıkıldı.Tekrar bulutlara dikti gözlerini. Saçlarını okşayan rüzgârı da yollayan da onlar değil miydi neticede?

Derken sessizce koca bulutlar yüzerek gelir ve aklından geçen her şeyi erçekleştirir. Yüreğinde olanları,rahat olmadığını bilir bulutlar. Senin buralardan uzaklaşmak, uçup bir yerlere gitmek istediğini,kimse tarafından aranmak, kimsenin yapmacık yapmacık "sersem çocuk kayboldu gitti, şimdi nerede arayalım bunu" diye dövünmesini istemediğini de bilir bulutlar. Senin bir yere kaçmaman, kaybolmaman, sadece sırt üstü yatıp bulutları seyretmen için bulutlar aklından geçirdiğin her şekle girer ve seni avuturlar. Bulutlar hep aynıdır ama türlü hallere girerler. Yeter ki sen bil, senin için nasıl görünmek istediklerini... (Beyaz Gemi - Aytmatov)

Bir bulutlara baktı bir de insanlara.

Sonra öldü.

Huzurla, sakince.

Gitti, izlediği şekerpembe bulutun üzerine kondu.

Şimdi özgürdü.

Şöyle böyle hatırladığı o şarkının ezgisini söylemeye devam etti kaldırımdaki bedenine aldırmadan geçen insanları süzmeye devam ederek.

Nihayet iyi bir yaşam başlamıştı onun için ... ama hala biraz yorgundu.

Suyu Bulandıran Kız

 

Elimi cebime sokup küfrede küfrede gezesim var bugünlerde. Oysa Eylül, en sevdiğim zaman bütün sene içerisinde. Nisan'la da flörtümüz var ama Eylül ile yaşadığımız aşk takdire şayan gerçekten. Sesler ve sözler yük geliyor gönlüme, bulutları izleyip içimden bile susmak istiyorum.

 

Tam da böyle zamanlarda kitap okumalı insan. Kıvamında bir sohbeti sürdürmenin en doygun yolu. Ben de büyük bir keyifle, sevdiğin tatlıyı yemeğin sonuna saklamak gibi  bir özençle epeydir okumak istediğim kitabı aldım elime. Balzac, genelde hoşuma giden bir yazar. Suyu Bulandıran Kız, bir günde okunup bitecek kitaplardan. Hoşuma giden cümleleri not ettiğim bir ajandam var  Mayıs 1989'dan beri.

 

Bu kitap hakkında not ettiğim cümleleri paylaşayım sizlerle:

Yetenek: Bu sözcük Tanrı çağrısı anlamına gelir; yetenek Tanrı'nın yaptığı bir seçimdir.

Çocuğu olmayanların bir çok zevkten haberi yoktur ama onlar bir çok acıdan da kaçmış olurlar.

Bugün yazı takımı her şeye kadir. Mürekkep barutun yerini aldı. Söz de merminin yerine geçiyor.

Politikayı öğrenmek için iktidar olmaktan başka yol yoktur.

Keçinin bağlandığı yerde otlaması gerekir.

Şeytan, kendilerini cehennemlik eden bütün hancıları korur.

Bu dünyadan o kadar sıkıldım ki resim olarak bile kalmak istemem.