14 Haziran 2023 Çarşamba

Affetmek

 Kimleri affetmedim ki diye düşündüm sabah işe yürürken.

Selin Ankara'ya gidiyor , 20'li yaşların tüm saçmalıkları ile mutlu ve o mutlu olduğu için ben çok mutlu.

Nehir..aman Allah çocuk üniversitenin ilk senesini bitirdi kaşım gözüm derken her şeye rağmen.  Eğitim olmasın diye uğraşan değerli yöneticilere rağmen eğittiğimiz çocuklarımız...

Selin'i yolcu etmeye tren istasyonuna gittim ve oradan da işe yürüdüm işte , onu anlatıyordum.


Yalan dolan beni işten attıranı affetmişim. (Bana zimmetli  master bantları saklamıştı, işten atılınca getirip masama bıraktı)



Senin eşine ben daha uygunum, ben onu daha mutlu ederim diyeni affetmmişim ( Allah günah yazmıyo ben ne diyeyim dedim sanırım bi şekilde )

Dostluğa ihanet edeni, vefasızlığın kitabını yazanı affetmişim.

Gezi nedeniyle işten çıkartıldığımda, onca emek verdiğim onca seneyi paylaştığım insanlar sırtını döndü ya korkudan...2 kişi hariçtir. Kendimi zorlaya zorlaya onları da affettim ama o iki kişiyi başıma taç ettim o ayrı mesele.

Kaza geçirip yatalak olduğumda evime gelen ve neyim var neyim yoksa çalıp giden " canımın yarısı" şahsı da affetim. Komiktir ben onu affettiğim için bana kızgın, o benle konuşmuyor

İftira atanı, yarı yolda bırakanı da affettim.



Annesinin yüksek makamını kullanıp, sadece bana duyduğu kıskançlıktan dolayı kızımın bursunu kestirip okuldan ayrılmasına neden olanı da affettim.

Liste uzar gider.

Kimi ya da neyi affedemez insan? Sınır ne bu konuda?

Hiç bilmiyorum.

Ama onu affedemiyorum. Affedeceğimi de sanmıyorum.

İnsan kardeşini bırakıp gider mi?


tıklayın fotoğrafa, çalsın bizim şarkımız


24 yorum:

  1. Yok o kadar affedici değilim Allah affetsin ama ben bazılarını hiç affetmiyeceğim. Hülya

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Senin affetmen zor Hülya...anlıyorum ben seni...üzgünüm

      Sil
  2. Affetmek insana özgüdür diye düşünenlerdenim. Ama sınırları belirlemek lâzım elbette. Kötü niyetliler, kasıtlı davrananlar, nedensizce öfke, kin kusanlar, can acıtmayı adet haline getirenler, dost gibi görünüp iki yüzlü davrananlar... Bu liste uzayıp gider. Onlarla mesafeyi ayarlayamazsak kurbanlar arasına girmek işten bile değil.
    Şarkı çok güzeldi, teşekkürler. Klâsikler hiç eskimiyor.
    Selin'e sevgiyle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Makbule ,

      Blog dünyasında şimdi yazmayan ama yazdığı dönem sıkça etkileşimde bulunduğumuz bir(sizler gibi) değerli hanım vardı. Bana sen kendini affetmeyi öğrenmek zorundasın demişti. Kırgınlıkları kızgınlıkları biriktirip üstüne bir de kendini affedememek. Şapkamı koydum önüme, kendi adıma ,kendimi ve yukarda saydığım kişileri affetmeyi denedim. Basamak basamak, sabır ile. Her birinde ayrı hafifledi yüküm. Ben onları kendi adıma affettim. Ama onca kötülüğün bir cezası varsa ilahi adalet tecelli edecektir , tüm kalbimle inanıyorum. Okuyan çocuğun bursunu kestireni ben bıraktım ama Allah bırakmaz ki...

      Hani hak verdim söylediğine :) onu anlatmaya çalıştım şimdi

      Sevgiler

      Sil
  3. Affetmek zor bir şey gerçekten. Ama pozitif psikoloji alanında yapılan çalışmalar affetmenin ruh haline iyi geldiğini gösteriyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Arif,

      En zoru kendimi affetmekti ve her affettiğim ile yüküm azaldı ben yükseldim. Doğru söylüyorlar. Gerçi bazılarında dilinin söylediğini kalbine indirmek zor oluyor ama zamanla onu da aşıyorsun.

      Sevgiler

      Sil
  4. Affetmek kolay değil, affettiklerimiz gerçekte çokda kırılmadıklarımız, kötülük yapanı niye affedelim ki.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Mehtap,

      Derin mevzu. Affettiğinde sen kazanıyorsun, affetmediğinde öfke ve kötülük cebinde gezen oluyor. Dersini alıp affetmek senin için iyi olan. Böyle inandım ben, zor oldu ama önce kendimi sonra onları affettim. Ayağımda bir sürü kum torbası varmış..hepsinden kurtuldum. Bir düşün bunu derim.

      Sevgiler

      Sil
  5. Huzurlu olmak için affetmek; affetmek de değil belki tam adı; bıraktıkları kötülüğü ve zehri unutmak çok önemli. Geçmişi geçmişte bırakmak, gidenlere hoşça kal diyebilmek...Belki de insan olmak böyle bir şey. Keşke hep başarabilsek bunu.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evde Yazar,

      Ne çok zamanımı aldı bunu yapabilmek ama yazının en sonunda bahsettiğim canım abim hariç hepsini zehirleri ile birlikte affettim. Bir yerden sonra üzülüyorsun bile bunları yapacak kadar düşmüş olduklarına. Ermiş değiliz elbette ama ardında bırakıp anlayabilmek çok başka yere taşıyor seni.

      Bir gün belki kızdıklarımı affettiğim kadar kolay affederim kıranları..

      Sevgiler

      Sil
  6. Affetmek kendimiz için yapılan bir eylemmiş uzmanlar öyle diyor ama yapabilmek gerçektren zor:(( dilim söylese de kalbim inanmıyor maalesef

    Lerzan

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Lerzan,

      Az evvel yukarıda Makbule'ye de anlattım. Burada başladı aslında bu affetme meselesi.Blog dünyasında şimdi yazmayan ama yazdığı dönem sıkça etkileşimde bulunduğumuz bir(sizler gibi) değerli hanım vardı. Bana sen kendini affetmeyi öğrenmek zorundasın demişti. Kırgınlıkları kızgınlıkları biriktirip üstüne bir de kendini affedememek. Şapkamı koydum önüme, kendi adıma ,kendimi ve yukarda saydığım kişileri affetmeyi denedim...ben hafifledikçe ben yükseldim. Farklı bir yolculuk.

      Sevgiler

      Sil
  7. Oy oy oy.... Bu kadar da insanla sınanır mı insan?!.... Affetmek çok zor benim için, hele de bahsettiklerin... Ama affedince insanın yükünün azalacağına da inanırım. Daha doğrusu olanı kabul etmek ve önüne bakmak... çok zor olanı başarmışsın. Saydıklarının bir tanesi bile beni delirtirdi belki!... Kardeşlerimle aramızın açilmasi da korktuğum bir şeydir... Inşallah düzelir sizinki:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. N.Narda,

      Alamamışım dersimi ki tekrarladı durdu hayat. Hamdım piştim diyenlerden olamadım bi türlü :-) Hepsi canımı yaktı, affetmek asla kolay değildi , en çok kendimi affetmekte zorlandım ama da abim...o yangın sönmüyor ne yazık ki.

      Sağol paylaştığın için ..sevgiler

      Sil
  8. Kaybınız için çok üzgünüm :( Gidenin ardından yas tutabilmek de zor mesele... Acınla yüzleşmek, hüznün içiinden geçebilmek; yokluğuna duyduğun öfkeyi, eksikliği kabul edebilmek ne zor... Ama zamanla anlıyor insan, gidenler aslında tam manasıyla gitmiş de olmuyor. Anılarınız, birlikte yapılan etkinlikler, dinlenen şarkılar izlenen filmler, birlikte gülünen anlar hep sizinle kalıyor. Ve siz kendinizi o yoklukta yeniden dönüştürüyorsunuz. "Çünkü ayrılık da sevdaya dahil, çünkü ayrılanlar hala sevgili..."

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Annabell,

      Sevda ayrılığa dahil değil gibi geliyor bana artık. Sağol güzel sözlerin için...sevgiler

      Sil
  9. hepsini iyi etmişsin affetmekle :) ama sonu duyguluydu pıfff.

    YanıtlaSil
  10. önceleri affetmem diyordum... baktım affetmediklerim bende bir yüke dönüşmeye başladı hepsini affettim... ilahi adalet tecelli buluyor.. kayıplar mı? onların yokluğuna alışmak çok zor.... sabırlar dilerim...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. maviye iz süren'im,

      Yüklerden kurtuldum hakikatten ağırdı taşımak. Ve ilahi adalet tecelli ediyor bunu pek çok kez gördüm, gördüklerim görmesem de adalet var diye inanmama neden oldu. Sağol sen de duygularını paylaştın, sevgiler

      Sil
  11. Affetmek iyidir, insana huzur da verir.. Sıkıntıya düşmektense huzurlu olmak gayedir, herhalde..😊

    YanıtlaSil