E evvelden sorun yoktu ki tekledi tekledi de gitti diyeyim.
Kaç tamirciye götürdüm.. olmadı. Kendi yerine verdim tamire, 4 güne haber bekleyin o da hafta sonu dahil sayılmıyor dediler.
Müdürüme mail yazarak bana ulaşamayacağını bildirdim.
Sonrası özlenen bir özgürlük...ne cendereymiş arkadaş her an ulaşılır olmak!
* * *
Ellerim alışkanlıkla 2-3 dakikada bir telefona uzanıyor. Whatsapp bildirimi var mı , biri aradı mı, iş yerinden haber var mı?
Yahu ben kimim de o kadar dert etmişim ya haberim olmazsa ya zamanında müdahale edemezsem diye ..işleri.
Yolda yürürken kulaklık takmamak ne güzelmiş. Kulaklarımda kuşların sesi, zaman zaman rüzgar esince özlediğim tını,yağmur pıtır pıtır ya da Aamir Khan'ın o hint şarkısındaki gibi "rin çin rin çin"...
Sanki bir organım halini almış..elimmiş gibi, kolummuş gibi. Doğduğumda olmayan bir uzantı-ağırlık.
Düşünceler, objektifin bir noktaya fokuslanması gibi netleşiverdi.
Zaman, hak ettiği değeri kısmen de olsa kazandı ve farkında olunarak yaşandı.
Bir kitap okumuşum 0 4 günde...inanılır gibi değil. Sohbetler, yemekler, yüzyüze konuşmalar,hatta kavgalar ..hepsi bölünüveriyor zaten hiç susmayan cep telefonu çaldığında.
Otobüse biniyorum..hipnotize gibi herkes cebine bakıyor. Karşımdakine dil çıkartıp nanik yapsam görmeyecek kimse. Düşündüm, ben de çokça öyleyim. Korkunç bir şey bu.
Sadece saat takmayı akıl edemediğimde ciddi panikledim çünkü saatinde bir yerlerde olmak zorundayım ve çok sık saate bakarım ben. Sevmem gecikmeyi. Saat takmayı da özlemişim bu arada :-)
Özgülük ki en özlediğimden..memnundum cep telefonu olmadığından.
Sonra beni ürküten bir şey oldu.
Bazı ödemeler için internet şubesinden banka kayıtlarıma gireyim dedim. SMS yollayacağız diye tutturdu kimisi. Giremedim. Kİmisine girdim ama ödemeler için mobil şubeden yapmalısınız diyor internet şubeden yapamıyorsunuz.
Cep telefonu, kimlik kartından öte yaşamsal mecburiyetler içerir olmuş. Sistem sizi zorluyor gerçekten zorluyor.
Düşününce ..ürkütücü.
Düşününce dedim de. Öyle çok düşünebiliyorsunuz ki cep telefonunuz hayatınızı sömürmediğinde...şaşar kalırsınız.
Dün mecburen yeni telefon aldım. Eskisinin tamirine 1850 TL istedikleri için üstüne kattım cillop gibi Samsung aldım.
Satıcı çocuktan sim kartımı telefona yerleştirmesini rica ettim. Bunu yaptığı an telefonum çaldı, çocuğun da korkudan dibi düştü. "Abla bu ne ya" dedi. Üzgün bir suratla ona baktım. "Özgürlük bitti sesi" dedim.
Whatpsapp yedeklemesi yapmamışım bu sefer. Tüm verilerim silindi. Hem üzüldüm hem de belki bir reset şarttı geçmiş ile aramda dedim.
Bilmiyorum , güzel ve özgür günlerimiz olsun diyorum şimdilik.
Emojiler, kelimelerin yerini alalı tatsız zaten bir çok şey .
Bunları yazarken gülümsüyorum ben ama kusursuz yuvarlak sarı bir surattaki simetrik çizgi değil gülüşüm. Mana emekle geliyor ; gülmek için de ifade edebilmek için de lazım...
Bu arada, şarkıyı yayınladık sözlerini de yayınlayayım. Efil efil neşe ve özgürlük dolu. Sevecen. Özlediğimiz gibi.
Zoobi doobi Zoobi doobi
Rüzgarda savrulurken nağmeler Gökyüzü de onla beraber
