Teşekküre gelmiş kadıncağız; klasik nezaket rastlanamaz bir şey olduğu için artık insanlar kocaman mutlu oluyor.
Oysa yaptığım gerçekten önemli bir şey değildi.
Yaşını sordum ve işten "atıldıktan" sonra ne yapmayı düşündüğünü sordum.
Sonra ona ağız açtırmadan yapabileceği bi milyon şeyi sıraladım.
Arka planda ne yazmışım kurmuşum "sonram" için neler yapabileceğim hususunda.
Kadıncağız ağzı açık dinledi beni, az şaşkın az hayran. Öyle ya, bi anda bunca plan hem de ayrıntılı sunulmuş ona.. çok zeki olmalıyım di mi ya?
Diiil...Çok canından bezmiş ve artık idareten gidişe bile tahammül edemezken o vasatlığın bile altına düşmüş toplumda yaşamını sürdürmeye dayanamayan birinin "nolur yarın güzel bir gün olsun" nefesinin getirdiği b-c-d-e-f-g-h.... planları onlar.
Hanımlar ve beyler.
Bu gidiş nereye kadar?
