Veli seminerinde sıkıntıyla sağa sola bakınırken fark ettim..el ele tutuşmuş birbirlerine gülümsüyorlardı. Etrafa mı öyle görünüyorlar acaba diye düşünüp bi daha baktım...yok, kenetliydi parmaklar, gözlerinin içi gülüyor ve sık sık birbirlerine bakıyorlardı. İçimi çektim, flört günlerini hatırladım ve sonra gözlerim ve aklım tekrar sahnede anlatılanlarla o gün yapacaklarım/yetiştirmem gerekenler arasında bölündü.
Ama genel tabloda o kadar aklıma yer etmiş ki o birkaç saniyede bulduğum huzur ve neşe, utanmazca saklı bahçelerinde gezindi gözlerim ne zaman aynı ortamda olsak. Elleri hep kenetli, gözleri hep kalabalıktan muaf birbirlerine ait. Bir muhabbetimiz olmadığı için yanlarına gittiğim yoktu, diğer tüm velileri izlediğim gibi uzaktan izlediğim ama görmekten hoşnut olduğum bir aileydi.
Kızımın mezuniyet gününde okuldan telefon gelip bir öğrencinin babasını kaybetmesi nedeni ile mezuniyet gününü iptal ettiklerini söylediklerinde babasını kaybeden öğrencinin adını 3 kere tekrar ettirdim..inanmak güç, hayat bu diye geçiştirmek imkansızdı.
Hastaymış meğer...aldırmamış, "hadi yaşayalım" modunda gülümsemiş her gelen güne ve hüzünle bakmış her giden günün ardından. Sevgi seli olmuş ardından tüm kelimeler, onu yolculayan ardından ailesine koşan herkes şaşkın ve üzgün..Bugün baş sağlığına gideceğim. Evlerine ilk kez gideceğim. Telefon görüşmesi benim için zaten zordu. Onca sene merhaba'dan başka bir şey söylemediğim bir hanımı arayıp baş sağlığı dilemem gerektiğinde ne diyeceğimi bilmiyordum. Aklımda sağlam 1-2 cümle tuttum her ihtimale karşı söz tıkanırsa söyleyeceğim. Oysa o, o kadar doğal o kadar içten yaşıyordu ki acısını, kalıp cümleler ya da bunca sene bir merhabayı zor aldık düşüncelerinden uzak göz yaşlarına boğuldu telefonda. "O kadar çok sevmiştik ki birbirimizi Kadriye Hanım" diyen sesinden sonrasını duymadım. Acı, hak etmediğim kadar dostça beni de kabullenmişti. Yanına gidip elini bir kez tutmak ve gözlerinin içine bakmaktan başka bir dileğim yoktu.
Tüm asosyalliğimi arka cebime koydum ve bir veli seminerimde sevginin saygısının kazanan o çiftin evine gitmek ve boşvermekle esirgediğim her selamın azabını çekmek için yola koyuldum.
:( Allah sabır versin...
YanıtlaSilHer ikisine de yeni hayatlarında mutluluk ve başarı dilemek kalıyor bize ..Sağol
YanıtlaSilCok acidi icim 26 sene once 26 yasindaki esimi 45 gunluk kizimdan sonra kaybettim. O gunleri hatirladim ve simdi bu aciyi yasayanlar icin icim parcalandi. Uzgunum geride kalanlar, cok uzgunum gidenler icin, iste o yuzden ben delilikleri severim. Basiniz sagolsun, benim icinde iletirseniz sevgilerimi mutlu olurum.
YanıtlaSilSen ne zor bir sınav vermişsin gencecikken gencecikken Mukaddes...benim de sana içim yandı. Elbette iletirim sevgilerini ve iyi dileklerini...oyyy sen de beni ayrı alt üst ettin :-(
Sil:((((
YanıtlaSilçok zor be!
Benim temizlikçinin bir lafı var Havva, "en kolayı peynir, o da çiğnemeden yutulmuyor" . Allah yokuşlarımızı düz yol etsin, elimizden tutup yelkenimize rüzgar olan dostlarımızı bol eylesin.
SilAğlıyorum........
YanıtlaSilAğlama Sertaç, onlar sevgi ile uğurlamışlar birbirlerini. Bedenen ayrı gönülle birler halen, bugün net gördüm bunu bir kez daha. İnsan gerçekten sevince ölüm bile ayıramıyormuş demek
SilAllah sabır versin her ölüm acıdır da en çok vakitsiz ölümler acıtıyor benim içimi:(
YanıtlaSilSebuş'um, aklıma Yüzüklerin Efendisi'nde Gandalf'ın sözü geldi : Yaşayanların Bir Çoğu Ölümü Hak Eder. Ölülerin Bazılarıda Yaşamı Onlara Ölüm Yada Yaşamı Verebilirmisin Frodo ?...
Silşimdi bu yazıya da yazılmaz ama sanırım görmedin ben seni mimledim,kaynağı insan yavrusu,o pe hito'yu pehito beni mimledi.
YanıtlaSillütfen aşkın bedenlenmiş halleri başlıklı yazımı okur musun,o bir mim.biiraz değişik:))
ama senin yazını çok merak ediyorum,
teşekkürler,sevgiler
haklısın Havva, bu mim çok değişik
Silsen de kendin gibi yazmışsın...sıcak bir yaz gününde buz gibi soğuk su bulan biri gibi hissettim.Harika ama yavaş yavaş yudumlamam lazım...
Şimdi(i'm a saf kan laz) emin olmak için soruyorum..bir rüya mı anlatmam-kurgulamam gereken 1 ben var bende benden içeri denilen benin anlattığı?
senin beni mimlediğini gördüm,o mim'e birgün önce cevap vermiş olduğumdann kopyalayıp sana yapıştırdımmm:)
Silbenimkine gelince canın ne çekiyorsa ister kurgu ister olduğu gibi:))
kolay gelsin,merakla bekliyorum
Havva..umarım hayal kırıklığı yaşatmam sana.Yazdım :-)
Silkör gözüme parmak girsin :-)
YanıtlaSile , ben de seni mimledimdi?ama çok becerememiş olabilirimdi :-(
hemen bakıyorum Havva
hayat bazen en sevdiklerimizi almazmı bizden...
YanıtlaSilNeden bilmiyorum ama salya sümük ağlıyorum şu an... İçime dokundu :(
İnsan olmanın belki de tek temel kuralı değil mi gönül kapılarını bu kadar açabilmek? Göz yaşları ruhu yıkar arındırırmış..o arınmış güzel gönlüne selam olsun
SilÜzüldüm ayrılmak zorunda kalmalarına, sevindim bu hayatta pek çok kişiden daha uzun ve yoğun sevgi içinde yaşayabildiklerine..
YanıtlaSil