14 Nisan 2021 Çarşamba

AĞAÇ EV SOHBETLERİ 86


Deep
yine neşe ve düşünce saçmaya devam ediyor. Hayatının rutinine "sana pabuç bırakmam" diyen nazik ama kararlı dokunuşları var, seviyorum onu okumayı.


Ağaç Ev Sohbetleri'nde bu hafta "Çocukken size aile ve akrabalar tarafından yalanlar söylendi mi, kandırıldınız mı, inandırıldınız mı? Veya, siz yalanlar söyler miydiniz, hayali olaylar uydurur muydunuz? Masum yalanlar tabii ki, seni leylekler getirdi gibi"   diye belirlemiş konuyu.

Alalım sazı elimize :-)

Çocukken ben çok salaktım. Saf filan demiyorum , farkındalığı benim kadar düşük, benim kadar hayal aleminde yaşayan başka çocuk görmedim halen. Çocukluktan erişkin yaşıma bir çok şeyi taşımayı başardım..salaklığım da buna dahil.Ama şimdi "temiz kalpli " diyorlar nazikçe. Memnuniyetle kabulümdür 😜

Biz,  o devre (yani 70 ve 80'lerden bahsediyorum) göre eşsiz ebeveynlere sahiptik. Halen benimanne - babamdan daha iyi diyebileceğim bir anne-baba görmedim. Sevecen,  saygılı, korumacı ama aynı zamanda özgür bırakabilen ebeveynlerdi. Öyle leylek getirdi ya da seni çingenelerden aldık türü kandırmacaları  bilmem hiç. Çocukluğum dediğimde evdeki kocaman kütüphane , ablam ve abimle evde oynadığımız oyunlar ve sınırsız hayal dünyasındaki neşeli öyküler gelir aklıma.

Ama insanların iyi olduğu, adaletin var olduğu konusunda kandırıldım diyebilirim. Trabzon şivesi kapmayalım ve/veya ahlak bozulmasın diye içinde büyütüldüğümüz fanustan gerçek hayata intikal ettiğimde aşkın acıtan, insanın kandıran, hayatın adaletten uzak olduğunu öğrendim. Sevgiyi elde etmek için nazik ve iyi değil  sert ve acıtan olmak gerektiğini öğrendim. Böyledüşününce evet, biraz da olsa kandırılmıştım sanırım.

Kardeşin, karındaşın hayatta en vazgeçilmez olduğunu söylemişlerdi, öyle yetiştik biz ama öz abimin kendine söylediği saçma bahaneleri-yalanları tartışmaya bile gerek görmeden kabullenip bizi , anılarımızı, çocukluğumuzu, kardeşliğimizi, sevgimizi ardına bile bakmadan bırakıp gittiğini gördüğümde hissettiğim kandırılmışlık duygusu  taptaze duruyor yıllar geçse de.

Fotoğrafa bakıyorum..bir bakış bir gülüş anlatmış aslında anlatması gerekeni de ...Kandıran kandırana işte ..inanasım varmış demek.

27 yorum:

  1. Bu kadar mı güzel anlatılır, hayran kaldım. O kocaman, sevgi dolu, masum yüreğine sağlık Mai.🧿😊🌺🤚

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yıldız,

      Söylesem tesiri yok sussam gönlüm razı değillik konular :-) sağolasın

      Sevgiler

      Sil
  2. al benden de o kadar derler ya işte öyle. Hülya

    YanıtlaSil
  3. Çok güzel anlatmışsın hislerini fotoğraftaki bakış ne kadar sıcak ne kadar içten

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. SevKoz,

      Fotğoraflar ve çekildikleri günler güzeldi :) Teşekkürler

      Sevgiler

      Sil
  4. Yanıtlar
    1. Bir başka gezgin,

      At buluyorsun meydan yok, meydanbuluyorsun at yok..bir acaip hayat ..ben de bilemedim sorma..

      Sevgiler

      Sil
  5. yok, al benden de o kadar değil de benimkisi; daha çok hüsran , nankörlük ve acı diyebilirim. Bir zamanların küçük kara kızı,Yasemin.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yasemin,

      Hala acıyan bir yer var kalbinde..yeterince büyümemişsin sen de..

      Sevgiler

      Sil
  6. Belki de bunlar kandırılma değil, hayatın zamanla bizlere verdiği tecrübeler.. Kimi zaman acı kimi zaman tatlı.. Keşke herşey öğretilebilse ama sanırım pek mümkün değil. Bazı şeyleri yaşamamız gerekiyor 🙏

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. SzgnBsl,

      Bazı şeyleri yaşamamız gerekiyor...kırıldıklarımız yaşamamamız gerekenler kısmında sanırım ya da yaşayamadıklarımız. Dediğin gibi : her şeyi öğrenmek-bilmek mümkün değil ve hayat bu.

      of of :-) teşekkürler düşünce paylaşımın için.

      Sevgiler

      Sil
  7. Çok güzel anlatmışsınız. :) Kimi yerinde tebessüm ettim, kimi yerinde üzüldüm. Hayat belirsizlikler yumağıdır sonuçta. Her şeye rağmen bir yerlerde iyi insanlar var.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. duygu emanet,

      O iyi insanlar iyi ki varlar..çekilmezdi hayat :-)

      Sevgiler

      Sil
  8. pek keyifli başlayıp duygulu bitti, hayat işte :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. deep,

      Hayat işte :-) bitmedi bu öykü de..sonlanmamış her şeyde umut var

      sevgiler

      Sil
  9. Yanıtlar
    1. Kaystros Tyrha,

      Sözcükler bazen gerçekten yetersiz..her duyguyu anlatamıyorlar. Teşekkürler benimle birlikte düşünüp hissedebildiğin için

      Sevgiler

      Sil
  10. Şarkı tam yürekten geçeni anlatmış. O hissi çok iyi bilirim, sızlayıp durur bir köşede.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Handan'ım,

      Söylesem tesiri yok sussam gönlüm razı değil..sızlıyor işte bir köşesi yürğein.

      Sevgiler

      Sil
  11. Ne diyeceğimi bilemiyorum. Fanusta büyütülmenin avantaj mı dezavantaj mı olduğuna işte bu yüzden karar veremiyorum...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beş Senede Devrialem,

      Tel başına iyi ya da tekbaşına kötü olan yok aslında ama çoğunluk oranına bakarsak fanusta büyümek iyi bir şey değil. Ağzına bilemem ne ederim küfrünün anlamını 15 yaşında öğrenmiş biri olarak söylüyorum : zorrrrrrrrrrr :)

      Sevgiler

      Sil
  12. Fanusta büyümek ayrı bir zorluk olsa gerek. Bazen biz anne babalar fazla korumacı olabiliyoruz.

    YanıtlaSil
  13. İlkay,

    Aile hakikatten ne çok şeyin belirleyicisi ve ben gerçekten şanslıyım. Yazıyı beğendiğine sevindim, çok teşekkür ederim...sevgiler

    YanıtlaSil
  14. Adadenizi,

    Anne-baba olmak kolay da dediğin gibi iyi anne-baba olmak zorrrrrrrrrrrrrrrrr

    Sevgiler

    YanıtlaSil
  15. Tek sıkıntım tek çocuk olmamdı ama buna rağmen hiç şımartılmamıştım annem bilhassa hiç tek çocuğum göz ağrım filan demez hatam olduğunda cezayı verirdi.Ceza vallahi bizlere dayaktı ama iyide yapmış eskiler diyorum ben.Bizlerin ne psikolojisi bozuldu ne de egoist bencil olduk her zaman öz güvenli saygılı sevgili paylaşım dolu yetiştik.
    Bak sevgili Mai'ciğim ben yine bir ufak yaramazlık yaptım bol kızgın sıvıyağda kızarmış havuç mücverler yaptım.İlk yaptım ilk yedim bayıldımmmm.Bilgin olsun tavsiye eder çok öneririm.:))) Canım sevgilerimi bıraktım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Macide,

      Havuç mücverine bakarken bile öldüm bittim,hakkatten ellerine sağlık.
      Tek çocuk olmak zor olsa gerek. Ama görüyorum ve biliyorum ki bazen yolda buldukların yolarkadaşın , kardeşin oluyor;kardeş dediğin de menfi..bırakıp gidiyor.

      Sevgiler

      Sil