Ne haklı bir terk ediş.
Kıvırcık saçlarının her bir lülesi ayrı mutlu ayrılıktan.
Her seferinde bunu yaşayacak mıyım?
Test çubuğunda çift çizgiyi gördüğüm andan mı başlayacak onunla ilgili tüm anılar?
Unutmadığım zilyon ayrıntı..
Niye unutayım ki..
Kum saati gibi annelik.
Bir yanın dolup taşıp coşkun seller gibi akarken öteki yanın boşalıyor, çorak -kavrulmuş-kimsesiz.
Ayrılık sevdaya dair...
Selin, Erasmus ile İspanya'ya gidiyor bu akşam. 1 eğitim yılı yok. Görmek yok , koklamak yok, öpmek yok, anne gelirken şunu al yok, uyurken seyretmek yok.
Doğum gününde yanımda olmayacak.
Kanadı kuvvetli bir güzel kuş oldu...rüzgar onun rüzgarı.
Ama bunca kavrulmuşluğuma karşı her gün mutlu olmayı unutma. Başka türlü nasıl dayanırım ki ayrılığa.