Ben geri zekalıyım.
Geçmiş yazılarıma bakıp ağlayan bi ben :-)
İşsiz kaldığım zamanki yazılarıma bakıyorum..o günlerde nasıl zormuş hayat benim için ama ben yine de nasıl dört elle sarılmışım yaşamaya.
Blog yazmanın ve buradaki dost insanların satırlarının ne kadar destek olduğunu, nasıl da kocaman kuleler inşaa edip beni koruduğunu şimdi çok daha net görebiliyorum.
Sevgili Blog Dünyasının artık burada olmayan- hala burada olan tüm insanları : benim beni kaybetmememe yardımcı olduğunuz için hepinize müteşekkirim.
Kaç günlerdir iki satır yazıp dönüş yapmaya çalışıyorum ama ülke gündeminin yansımaları hayatı alt üst ettiği için normalde bir kere ve beş dakikada yapacağınız işi 10 kere ve 5 'er saatte yapıyorsunuz.
Olsun..şikayet mi ettim sanki? Daha çok şey yapmak isterdim ama zaman ve koşullar bu kadarına müsaade ediyor ne yapalım.
Nehir üniversite sınavı senesinde ve hala odak yok.
Selin Erasmus ile İspanya'ya gitti ve çok mutlu.
Özer anneciğii uzun zamandır hasta olduğu için endişe ile Eskişehir'e gitti ve üzgün.
Ben hala bulutları seyredip her sabah gördüğü ağaçları her sabah eksilmeyen bir özlemle selamlayan , gerçek dünyanın kirinden bıkmış gizemlerine ve sürprizlerine doymamış bir şaşkın. Şıkır şıkır giyinip az daha yürüsem şu gökyüzünün altında diye kulaklarında klasik müzik deryası yürüyüp duran bi tip...
amaaan ne bileyim..bi sürü şey oldu anlatsam sabaha kadar yazmam lazım.
Dur bakalım döndüm inşallah diyeyim de bir...
