Yandım desem anlar mı "o insanlar"
Yanmayı bilirler mi onlar?
Sene 2016, millet fezayı delmiş arşa çıkmış hücreden koyun yapmış
Bir yangın merdiveninin önünde korkudan çığlık çığlığa yanan evlatları bilir mi onlar?
Yoook.
Yarın yine mutlu olurum. İnsanım ben. Temellisi yoksa bile unutmak lütfu bağışlanmış bana.
Yarın yine mutlu olurum ama iflah olmam ben bu saatten sonra.
Tecavüz edilen bebeler.
Ah , ruhu tazecik,savunmasızlar. Kokusu cennet bebekler.
Canım çok yanıyor desem , anlar mı bi seferlik de olsa anlar mı "o insanlar"
Pişik olsa canları yanar diye mis kokulu pudalarla bezedimiz çiy taneleri bebekler
Biz kıydık di mi size?
Kimi tecavüz ederek
Kimi susarak
Kimi korkarak
Kimi cık cık ne fena şeyler bu şeyler diyerek
Biz yaptık di mi hepsini..
Ağır geliyooor insan olmak bana ağır geliyor
Cayır cayır yanıyorum kaçıncı seferdir
Yanmak, kabullenen "o insanlar"ı gördükçe daha da ağır geliyor.
Beddua mı edeyim?
Yetmez ama evet
Nefret mi edeyim
Değmezsiniz.
Anlatsam
Anlamazsınız
Duygusal olmanın zayıflık kabul edildiği bu çağda, avaz avaz yanıyorum yangın merdiveninin önünde yanan o çocuklara.
Evlendirmeyip "okusun" diye çocuklarından ayrı kalmayı kabul eden o analara babalara
Yapanlar-susanlar-vesile olanlar;
Sizden nefret etmeyeceğim
Ama asla affetmeyeceğim
