Hayat Kısa, Erimeden Önce Tadını Çıkar

İtalyan bir sanatçı, başrolde buz bloklarını kullandığı.."Hayat kısa, erimeden önce tadını çıkar" başlıklı şok edici bir sergi ile sürpriz yaptı.

Ayrıntılı ve kısa şekillerde oluşturulan heykeller, varoluşun kırılganlığını ve her anı takdir etme ihtiyacını sembolize eden yavaş yavaş eriyecek şekilde tasarlandılar.

Sergi sadece hayatın geçiciliğine değil, aynı zamanda..

iklim değişikliğinin etkisine de yansıtmayı amaçlıyor ve katı görünen bir şeyin zamanla nasıl yok olabileceğini gösteriyordu.!!

Nele Azevedo.

Bu yeni bir haber değil ama ben yeni gördüm.😔
Daha evvel bahsetmiştim , işim dünyanın  en karmaşık ve en keyifli karmaşasının  ortasında yer alıyor aslında : belediye-muhalefete ait belediye (gururrrrrrrrrrrr) ve sanat.

Haberi okuyunca,  sanatın yüceliği  ve kırılganlığı,   mesajın derinliği ve kör göze parmak girsin dercesine kuvvetli vurgusu beni çok etkiledi.

Dedim hem blog dünyasındaki sevdiceklerimle paylaşayım.
Hem çok uzak  kaldım,  bi tekrar başlayayım.
 

45'lik Plak

Hiç bu kadar ne istediğimi, ne istemediğimi, neyden yorulduğumu,neye susadığımı bildiğim bir yaşım olmamıştı.

Hayallerim vardı. umutlarım hep arka cebimde, eksildikçe artan.

Aşk ,barışık olduğum bir renkti hayatımda.

Kızdıklarım, kırıldıklarım....

Ama hiç bu kadar net değildi benim için sözcükleri. Anlatımlar yalın, paragraflar kısa.

Kırılganlığımı gördüm aynada.

Sakınganlığımın sebebini

Bir kendim vardı dünyada affedemediğim

45 yaşımda tüm hatalarım ve sebep olduklarım için kendimi de affettim.

Sevdim seni 45. yaşım. 44'e merhaba diyordum ki sen geldin .

Aklımda çocukluğumdan dizeler... hoşgeldim

Yedim sırlı elmayı, 

Gördüm gizli dünyayı. 

Gündüz oldu, geceler; 

Ak sakallı cüceler, 

Korkunç devler hortladı, 

Cinler, cirit oynadı. 

Kesik başlar yürürdü, 

Saçlarını sürürdü.

Bir de baktım, melekler, 

Başlarında çiçekler. 

Devlere el bağlıyor, 

Gizli gizli ağlıyor. 

Kılıcımı çıkardım, 

Perileri kurtardım. 

Kurtardığım periler, 

Adım adım geriler, 

Kanadını açardı, 

Selam verir, kaçardı. 

Az, uz gittim, dolaştım, 

Altın Köşke ulaştım. 

Bir kapısı açıktı, 

Öteki kapanıktı. 

Kapalıyı açarak, 

Açığa vurdum kapak. 

At önünde et vardı, 

İt, ot yemez ağlardı; 

Otu ata yedirdim, 

Eti ite yedirdim.