Plak Günleri -

8-9 Eylül tarihlerinde , Kadıköy Belediye'sinin artık gelenekselleştirdiği "Plak Günleri"ne gittim. Geçen sene daha bir neşeliydi  insanlar , bu sene durgun gördüm katılımcı kitlesini ama yine de 27.000 kişinin 2 günde gelip bu küçücük alanda meraklı oldukları şeyleri aramaları, okul bahçesinde Müzeyyen Senar anısına konulan otomobille fotoğraflar çektirmeleri,merakla ve ilgiyle alışveriş yapmaları azımsanacak bir şey değildir bana göre.

Bu sene organizasyon geçen seneden daha iyiydi diye düşündüm. Yine isteyenler için büfe kurulmuştu, seçilen müzikler ve ses sistemi takdire şayandı. Plak Günleri baskılı çantalar ve kısa açıklamalarla anlaşılır  olan program  broşürü de hoşuma gitti. Ama geçen sene kaldırımlarda , insanları Plak Günleri'ne götüren işaretler vardı ve bence çok işe yarıyordu, bu sene unutmuşlar.

Güneşli Eylül havasında isteyenlerin rahatça dinlenip akşamki mütüşlü konseri bekleyeceği puf koltuklar serpiştirilmişti ağaçların dibine. Kocaman bir artı aldı benden bu. Oldum bittim severim şu puf koltuklarda serilme işini.

Program şu şekilde idi:

Programın ve  bilgilerin olduğu sitede alt kısımlarda seçilen belli şarkıların plak dinletisi var, akıp gidiyor. Bugün iş yerinde sadece bu açık ve keyifle dinliyorum. Tavsiye ederim :

Siteye gitmek ve keyifle 45'lik plaklar dinlemek için lütfen (tık)

Biz, eşimle apar topar oradan çıkmak zorunda kaldık çünkü pikaplar, plaklar haddinden fazla baştan çıkarıcı idi ve Türkiye ekonomisinde iki çocuk okutan orta halli anne babaların artık bu tür yerlerde sadece bir limonata içme hakkı var. Fazlası yani  meraklı olduğunuz bu  güzel alanda alışveriş yapabilme lüksü , eski güzel günlerde kaldı.

  

Sümüklü

Başlamadan kendi ellerimle ruhumu kirletme,sabrımı tüketme çalışmalarına girişmeden, hemen öncesinde sabahın tazeliğine,canımın neşesine son bir veda manasında durakladım. Korkunun ecele, beklemenin olacağa faydası yok belki. Yine de Fikrimin İnce Gülü desin Müzeyyen Senar , Bir Kızıl Goncaya Benzer Dudağın desin Yaprak Sayın ondan sonra Kadriye şapkasını çıkartıp Kadriye Hanım olayım. Korkularımı , endişelerimi

, öfkelerimi kuşanıp bir rüzgarın yaprakla oynadığı oyunların hazzı ile yüreğini dolduran naif kadını çantama saklayayım.

Hep akıl verirler geçmiş geçmişte kaldı diye. Özlememek eldeymiş, unutmak cepteymiş gibi. Burnunu sümkürünce bile mendile açıp bakıp sümüğü ile vedalaşan insanlar;duyguları anıları nasıl  geride bırakabiliriz ben bilmiyorum.

Dün Kadıköy Belediyesi'nin düzenlediği Uluslararası Felsefe Günleri açılışına katıldım. Çeviriyi sağlayan o aleti kulağımın teee örsüne sokup  konuşulanları öyle dinledim. Başta kendimi veremediğim söylemler sonrasında aldı götürdü beni. Bilgiyi, beynimin çeperlerinde gezinmeyi, sığlığımı hatırlamayı özlemişim hem de nasıl. 

Prof Dr İoanna Kuçuradi kaç yaşında bilmiyorum. Anlam üzerine öyle günceli açıklayan, öyle farkındalık sağlayan basit örneklerle sundu ki  bilgiyi "susmasa-şimdi bitmese"lerle karnım sancıdı dinlerken. İlk yarı bittiğinde kendisi ile tanışma fırsatım oldu. Gözlerini unutabileceğimi sanmıyorum. Bir çift mücevher pırıltısında berrak ve derin,insanın ruhuna işleyen gözleri var. Dudağının  kenarında hep bir tebessüm. Kendime bir iyilik yaptım ve onları , dünyanın kalanını dışarımda bırakarak dinledim. zamanı olana kesinlikle gitmelerini öneriyorum;konuklar gerçekten harika seçilmişler.

Penceremin önünde bir ağaç var arkadaş olmaya çalıştığım. Bu yıl onunla ikinci sonbaharımızı paylaşıyoruz. Ne zaman bir ağacın tüm mevsimlerimi görmüş olup ikinci tura dönerim, o zaman oraya ait hissetmeye başladığım zamandır. O kadar istemeden koparıldım ki daha evvel sevdiğim yerlerden ve kişilerden , bir ürkeklik gelmiş oturmuş yüreğimin minik köşesine. 

"Severek yaşamak hayattaki en büyük meydan okumadır " diyordu yazarın biri kitabında. Şimdi anlıyorum söylemek istediğini. Yaşasın tüm bedenimde arsızca dolaşan laz damarım ;meydan okumaktan daha çok sevdiğim ne var bu dünyada ?

Hadi şimdi iş güç rapor bilmem ne zamanı.

Görüşürüz yine tez vakitte

Sevgiler

45'lik Plak

Hiç bu kadar ne istediğimi, ne istemediğimi, neyden yorulduğumu,neye susadığımı bildiğim bir yaşım olmamıştı.

Hayallerim vardı. umutlarım hep arka cebimde, eksildikçe artan.

Aşk ,barışık olduğum bir renkti hayatımda.

Kızdıklarım, kırıldıklarım....

Ama hiç bu kadar net değildi benim için sözcükleri. Anlatımlar yalın, paragraflar kısa.

Kırılganlığımı gördüm aynada.

Sakınganlığımın sebebini

Bir kendim vardı dünyada affedemediğim

45 yaşımda tüm hatalarım ve sebep olduklarım için kendimi de affettim.

Sevdim seni 45. yaşım. 44'e merhaba diyordum ki sen geldin .

Aklımda çocukluğumdan dizeler... hoşgeldim

Yedim sırlı elmayı, 

Gördüm gizli dünyayı. 

Gündüz oldu, geceler; 

Ak sakallı cüceler, 

Korkunç devler hortladı, 

Cinler, cirit oynadı. 

Kesik başlar yürürdü, 

Saçlarını sürürdü.

Bir de baktım, melekler, 

Başlarında çiçekler. 

Devlere el bağlıyor, 

Gizli gizli ağlıyor. 

Kılıcımı çıkardım, 

Perileri kurtardım. 

Kurtardığım periler, 

Adım adım geriler, 

Kanadını açardı, 

Selam verir, kaçardı. 

Az, uz gittim, dolaştım, 

Altın Köşke ulaştım. 

Bir kapısı açıktı, 

Öteki kapanıktı. 

Kapalıyı açarak, 

Açığa vurdum kapak. 

At önünde et vardı, 

İt, ot yemez ağlardı; 

Otu ata yedirdim, 

Eti ite yedirdim. 

Selam Olsun Şarkıları

Sabah alarmı kurmayı unuttuğum için servisini kaçıran kızımı okula yollamadığımdan mütevellit zerre kadar suçluluk duymayışımla başladığım yeni yılın ilk iş gününe selam olsun. Çok da tın'sın Pazartesi..umurum değilsin yani.

Sosyal Bilgilerden sınavı olan küçük kızımla Atatürk İlke ve İnkılaplarını konuşarak yürüdüğümüz Üsküdar yollarını saran ayaz soğuk: sen de umurum diiilsin bugün.Sana da selam olsun en afillisinden.

Kahvaltıda dinlediğim Kızılordu'nun Kalinka'sından sonra kahvemi birlikte yudumladığım sevgili Marlene Dietrich ..bence de Lili Marlene be yaa.

Hayat:bugün yedek kulübesine bile inesim yok, tribünlerde kalayım elleşme benle...

Kızımla Cher söylesin biz dansedelim evi toplamayalım yemek yapmayalım çamaşırlarla ilgilenmeyelim gündeme bakmayalım dert etmeyelim dert vermeyelim günümdeyim..hayat bugün elleşme benimle 

Vu-huuu

Anılar,duygular...size de selam olsun.Bugün olmaz belki yarın belki yarından da yakın ama değil bugün.Selam verdik borçlu çıkartmayın beni..

Hiç denemediğim bir tadı tadasım var bugün.

Hep yılan eti merak etmişimdir. Nerden bulurum da yerim? Üsküdar'daki kasaplara sorsam yılan eti var mı diye küllü kafir ilan etmezler mi beni, döverler mi? Sözcü gazetesi istedim diye Allah belanı versin diyen o gazete bayiine gidip soriiim. Ona güldüm diye daha çok kızmıştı hani.Sana vermiş belayı, bak ben geldim işte dedim diye daha çok daha da çok kızmıştı hani.

Yok, bugün bulaşmıcam kimseye...

Havva ne yapıyor acaba tam da şimdi..elinde paleti hayatın hangi teferruatını renksiz soluk kalmaktan kurtarıyor..kadını turşularını gördünüz mü? Onlar bile sanat eseri. Sebuş bir Havva iki...onlar kadınsa ben neyim Allah'ım diye sordurup duruyorlar bana.Sıradaki şarkı onlar için gelsin..onlara da selam olsun

Ya ablam...kimbilir nerelere koşturuyordur şu an kalbinin bir köşesinde ben bir köşesinde annem bir köşesinde çocukları...kaçgen kalbi var onun sahi?Çokgen ama pekçok gen...O zaman sıradaki şarkı da ona gelsin,21 pare top atışı ile selam olsun canım ablama......

Hadi..sıradaki şarkı benim olsun diyerek vira bismillah başlayayım seyredip de yaşamaya