Benim tatlı, komik,şirin,özgür Fok Bıyığı'm beni mimlemiş.
E bayılıyorum ki ben mimlenmeye. :D
O zaman hadiiiiiiii diyerek başladım:
- Üzgünken ne yaparım?
Üzüntü sebebine bağlı. Yürürüm.Müzik dinlerim ama üzüntü kaynağına yönelik pekiştiren değil çözümleyen şarkılar olur. Mümkünse avaz avazdır ses, öyle sakin mırıl mırıl olmaz. Gider mezarlıkta otururum,gider denizin mai'sinde demlenirim,gider göğün maisine sığınırım. İlla ki yazarım. Yazmak içimin derinliklerine ittiğim her şeyin kendimce ses buluşu.İçim dolmadan,içim donmadan,içime attıklarım içimdekileri bozmadan yazarım.Gülümser dudaklarım,gözlerime bakınca ise anlar sadece dostlarım.
- Kızgınken ne yaparım ?
Hep alay ederim.Kızdığım hemen her şeyin mizahi yanını görmeden edemediğim bir yapıyla doğmuşum ben.İnsan bir kere ölünce, yaşama dönme şansını yakalarsa kızacak pek bir şey yok bu hayatta diyor kesinlikle.
Kızmama neden olan şeyi bir sorun olarak algılar, çözüme odaklı düşünürüm.
- Peki öfkeliyken?
O anda bir şey yaparsam kötü olur. Tsunami ya da 8.9 şidetinde bir depem etkisinde felakete sebep olmak zor değil benim için. Can yakmak istediğimde ürkütücü doğal yeteneklerim var;bunu ben de biliyorum benim çevremdekiler de bilir.Dilim mi daha fena elim mi bilemem..ikisini de kullanmaktan çekinmem. Göz bebeklerim bile yeşilini yitirir kapkara olur.Rezil rüsva bişiye dönüşürüm.Sesim hep sakindir.Bu da daha tehlikeli bişi aslında. Kaçmakta fayda var o durumlarda karşımdaki için.
Lakin öfke sebebim biraz kaçmayı başarırsa, 40 yaş sonrası edinebildiğim veya artık daha baskın olan bir yanımla sakinleşirim. Karaktersizlik derecesine varan merhametim ağır basar. Ceza verir ya da yargıyı kalbime değil aklıma taşırım.
Yürürüm rüzgârın temasına izin vererek.
(Çocuklarım mevzu bahis değilse)Sonra affederim..kendim hariç herkesi.
İsterdim ki bu mimi herkesler yapsın ben isim vermeyeyim ama yapan bana haber versin ki koşup hemen okuyayım.
Sizi bilmek güzel geliyor bana...anlatın ki bileyim.
Neden kendin hariç herkesi? merak ettim.
YanıtlaSilAhaha cadı şapkanla çok tatlı olmuşsun ancak öfkelendiğinde bu kadar sevimli olmadığını hayal ediyorum :)
Şenay Merhaba,
SilYaşadığım her şeyden evvela ben mesulüm diye hissediyorum belki.
Öfkelendiğimde hiç tatlı diiilim hiç ıyyyyy bi kere kendimi görmüştüm aynada da anacım bu ne dedimdi :p
Öptüm seni
olmaz öyleeee. önce kendini affetmelisin. yoksa hiç kimseyi iyi affedemezsin ki. önce kendini affet barış sonra herkesi affet ama ailen dışında affettiklerini de görme bi dahaaa. barış ve serbest bırak. birinci kural. kendini affedemeyen başkasını affedemeeez :)
YanıtlaSilÇağla, kendimi affetmek konusunda ciddi kötüyüm ben.
SilAma emin ol kalanını kolay affediyorum iz kalmaksızın kalbimde.
Veri olarak aklımda tutuyorum (bunun böyle de bi yanı var ne bekleyeceğini bil de yürü diyerek) ama kini kalbimde hiç kalmıyor.O yüzden diyorum ya karaktersizlik derecesinde benimki ayyyyyy
Sevgiler sana
kendinle didişmekten başkasıyla uğraşasın yok değil mi?
YanıtlaSilben çok iyi anlıyorum seni
Sevgili Havva,
SilNe diyeyim sana diye düşündüm durdum.
Sen çok iyi anlıyorsun beni :)
Sıkıntılarınızı,şiirimsi bir şekilde yazmızşınız :)) Gerçekten güzel bir yazı olmuş..
YanıtlaSilYazar Yıldırım,
SilÇok teşekkür ederim, sıkıldığımda bile eğlenebiliyor olmam büyük bir lütuf aslında :-)
Mai' m çok teşekkür ederim yanıtladıgın ıcın. Ama bana cok guzel birşey de hatırlattın. Üzgünken içimdekileri atma yöntemlerimden çıkarmışım, yazı yazmayı. Buna geri dönsem çok iyi olacak. Bu arada affetmek mi? Ne zaman affedicez biz kendimizi :/
YanıtlaSilSevgili Fok Bıyığı,
SilSanırım cevap ,Khalil Gibran'ın şiirinde saklı.
Unutmayı hatırlasam...