13 Ağustos 2018 Pazartesi

Hasret



Önce  bi tık

 Bir gün  okuldan eve geldiğimde evimiz klasik olarak misafir doluydu. Annem ve misafirleri şık kıyafetler içerisinde sohbet edip, pasta -çay ikilemesinin zarif takımlarda ikramını izleyip ortama neşe saçıyorlardı.

Misafirden o zamanlarda da nefret ederdim. İç dünyama çekilişime izin vermeyen ve hoşuma gitmeyen anlamsız kuralları burnuma sokan bir sürü insandı bana göre.

Yine de   yetiştiriliş tarzıma uygun bir şekilde güler yüzle hepsini selamladım, yaşlıca olanların ellerini öptüm. Üzerimde okul üniformam olduğu için okul ile ilgili aynı tarzdaki soruları  tek tek cevapladım. Müsaade alınca da odama doğru yollandım.


Annemin göz ucuyla beni izlediğini biliyordum, bu konuda hata kabul etmediğini de. Henüz yürek  yemediğim yıllardı diyelim.

Sonra ev kıyafetlerimi giyip, elimi yüzümü yıkayıp bir kez daha yanlarına gittim. Beş dakika orada oturmasam yiyeceğim paparayı biliyordum. Ortamı her ne kadar sevmesem de annemi izlemek hoşuma gidiyordu. Gerçekten mutlu gibiydi, tatlı yanakları kırmızı kırmızı. Tek kat hafifi bir ruj (başka makyajını hiç görmedim) konuklarına samimi bir sohbet tutturmuş..

O sırada , bizim rutin işleyişimizi bozan bir şey oldu. Babam gündüz vakti ve evde misafir varken eve geldi. Neşeli ve bana göre eşsiz gülümseyişi ile "hanımlar, Rabia'yı kısa bir süre için sizden çalıyorum hoş görün " dedi. Herkes neşe ve merakla mırıldandı. Anlayışlı bir sesle mırıldanılan "tabii tabii ne demek"ler derin merak barındıran tınılardaydı. Bense meraktan ölüyordum.

Babam annemi aldı ve gitti.


Çay servisi ve misafirlerin sigara dumanlarını içime çekmek ile meşgul oldum. Annem gibi davranmaya çalışıyor, o zamanlar kibar sandığım muhtemelen alık bir gülümseme ile sohbet etmeye çalışırken annemin yokluğunda ağzımdan laf almaya çalışan teyzelerin ince oyunlarına karşı da dikkatli olmaya uğraşıyordum.

Annem geldi.

Yüzünde inanılmaz bir sevinç, heyecandan bahar rengi gözleri ışıl ışıl.

Babam kooperatife girmiş.

Artık bir evimiz olacakmış.


Annemin de onayını almak için bir acele yeni evimizin olduğu yere götürmüş  onu. Annem de tamam deyince bi tamam olmuş her şey.

Nasıl gururlandım ikisiyle de. Herkesin meraklı soruları ve annemin neşeli cevapları içinde  oturdum kaldım misafir odasında.

Hayat, güzel şeylere kapıyı aralamıştı.

Mutluydum

* * * 

Bugün yükselen dolardan, yitip giden adaletten,mahvolan ülkemizden, mahvolan hayatlardan bıktığım ve bunları yazmak -yaşamak istemediğim bir gün. 


Güzel şeyleri anmak , güzel şeyleri geri getirir belki de... sadece misafir geldiğinde kapısı açılan misafir odasından,  rahat eşofmanları çekip oturan değil  şık ipek gömlekleri ile misafirliğe giden o güzel insanlardan,  manası yok diye terk edilmiş güzel nezaket kurallarından, güzel başlangıçların getirdiği güzel hayatlardan bahsetmek istiyorum.

Ben artık şarkı söylemek istiyorum.

       



17 yorum:

  1. Nasıl gözümüzde tütüyor o günler... Geri gelir mi dersin ?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnanmak lazım sevgili telve...inancı umudu özlemi yitirirsek ne kalır elimize.
      Güzeli, iyiyi bilip şunca rezalete rağmen kalbini bozmayan iyi insanlarız bizler
      Nefreti yüreğimize ekemediler...geri gelir güzellikler, biz bir yere gitmedik ki.

      Sil
  2. Ah Kadriye, bunları yaşatanların kocakarı lafı olacak eh ben de 60 olduğuma göre kocakarı sayılırım:) fitil fitil burunlarından gelsin, sabah dua ettim Allah'ım ülkeyi batırdılar (gerçi suçu hep başkasına atıyorlar yine) ne olur faturası sadece bunlara OY ATANLARDAN ÇIKSIN. Amiiin diyorum.

    Emel Sayın'ın bu şarkısını dinlememiştim eline sağlık canım.

    Ha bir de 16 yıl Amerika'nın - affedersin - g..tünden ayrılmadılar, ne derse yaptılar, Kürtlere açılım yap dedi yatılar, AB uyum yasası yap dediler o yüzden neler başımıza geldi, Suriye'ye işgal edeceğiz yardım et ettiler, Libya'yı yıkacağız hayhay başüstüne, daha düne kadar da yok Obama Müslüman, yok Trump elini bizimkinin omzuna koymuş! diye manşetler attılar, göbek attılar, 3 ay öncesine kadar ilişkilerimiz çok şahane diye yazıyordu yandaş gazeteleri, damadı da karı-koca kavgası diyordu.

    Ülke batınca şimdi aniden Amerika'ya suçu attılar, Amerika'ya düşman oldular yersen. Biz ta 16 yıldır diyorduk bu ABD ye bu kadar iş tutmayın diye. Kah Rus füzesi düşür, kah Rusya'ya muhtaç ol, neymiş ülke yönetmek için diploma gerekiyormuş. Bilgi, tecrübe, liyakat gerekiyormuş, bak duble yol duble yol dedi gördük sağanak yağmurda duble yollarını! Almanya'ya, İngiltere'ye sağanak yağmıyor mu? Niye oradaki yollar göçmüyor? Sorsan Allah'ın işi...bizi kıskanıyorlar!

    Kendi becerisizliklerinin faturası dilerim sadece ve sadece bunlara OY atanlardan çıksın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Müjde,

      O kadar bi aynı şeyi düşünüyorum ki sadece "aminnnnn" diyorum temennine özetle.

      Aynı gemide değiliz!

      Sil
    2. Değiliz aslaaa....bizler ay sonunu zar zor getiriyoruz onlar MAN adasına, ayakkabı kutularına Dolar istifleyip, sarayda, köşkte yaşıyorlar. Şimdi akp'li müteahhitler zil takıp oynuyor Dolar yükseldi diye...karıları ayaklı kuyumcu, altlarında en lüks arabalardan çifter çifter....

      Sil
  3. Bak o kadar doluyum ki, bu konuda dedim ya 60 yaşındayım, ben çocuktum Demirel başbakandı, çok da uzun sürdü başbakanlığı, o zaman da sular, seller gibi sağanak olurdu ama ne yollar çökerdi, ne asfaltlar göçerdi. Adam DİPLOMALI, mühendisti. Baraj kralı derlerdi hatta epey baraj yapıldı onun döneminde. İyi ki bu diplomasızlar baraj yapmaya kalkmamışlar o da çökerdi! Ben metrolardan, Marmaray'dan korkuyorum, cidden orada oturanlara BİNMEYİN diyorum, çünkü çalıyorlar çırpıyorlar malzemeden bir depremde yıkılır göçer. Henüz deprem olmadı....

    Hangi birini anlatayım:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Demirel'i bile aradık ya..doların 7 lira olmasından bile kötü bişi bu Müjde

      Sil
  4. okul fotografınız gibi güzel bir hatıra olarak kalmış bu güzel anılar..🙂 en son dediğinize de aynen katılıyorum..dolar uçuyor😁,7 lirayı bulur diyorlar..🤔 neyse ama dediğiniz gibi güzel şeyleri analım ki güzelliklerle dolsun hayatımız,diyelim o zaman..emeğinize sağlık,güzel bir anı okuduk..🙂

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ertuğrul, 10 lirayı bulacak diyorlar
      Güzel şeyleri anmak güzel şeyler yaşamak istiyorum.. sizlerin de bloglarında güzellikler olsun istiyorum

      Bıktım bu ucube puzzledan!

      Sil
  5. Ne kadar güzel bir anı geçmişe dair. Ev almanın, birlikte karar vermenin hayatta eş olmanın anlamı. Okul fotoğrafınız da çok güzel. siyah beyazdı günlerimiz ama mutlu bir gülümseme vardı yüzümüzde. Küçük olayların mutlu ettiği, ayrımları henüz tanımadığımız yıllardı. Farklılıklarımız ne kadar çok körüklendi son yollarda değil mi, ayrıştık :(((

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ayrıştık ve mutsuzluğa itildik Beyaz Yakalı. Ne kuvvetliymiş ki bağlar yine de kopartamadılar tam olarak.
      Eskiyi filan bir yana koy..mutlu olabilmeyi özledim.

      Sil
  6. ayy ne güzel anlatmışsıın :) son foto sizin salon muuu :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bizim salon kırmızı koltukluydu Çağla, bunu internetten aldım.
      Yazarken yaşıyor ya insan, o bile yetiyor bana bazen

      Sil
  7. Ne güzeldi o yıllar. Herkes gibi başımızı kuma gömebilsek hiç sorunumuz kalmaz:)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kadriye bazen iki adım geri çekilip gözleri kapamak lazım.
      Zayıf düşüyor bünyem, kaldıramıyorum ben bunca saçmalığı izlemeyi
      Bazen yapmak lazım kuzucum

      Sevgiler

      Sil
  8. Ne kadar özledik eski günleri değil mi...
    Başımı kuma gömüp hiç çıkartmayasım var benim de bugünlerde :/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Demin adaşa da yazdım : bünyem kaldırmıyor Şebnem. Biz duyarlı insanlarız, idealist insanlarız. Neyse canım diyemeyen insanlarız
      O yıpranmayı engellemek için bazen başı kuma gömmek değil kum banyosu yapmayı bile anlar oldum
      Bu, umursamamak ya da vazgeçmek değil.
      Bu, zayıf düşmeden hazırda beklemek

      Sevgiler

      Sil