Üniversitedeydik. Mini etekli, su yeşili gözlü altın saçlı kız herkesin gözdesiydi. Bir gün geldi aşık oldum dedi. Bir gün geldi imam nikahı kıydık dedi. Bir gün geldi başı kapalıydı. Bir gün geldi, gülümsemesi cesur ve kırgın,dayanağı sadece gururu oldu.
Bana sorarsanız kandırılmıştı.
Lisedeydik.
Hollanda'dan gelmişti yeni komşular yaz tatili için. Kızları yapılıca , temiz yüreki biz yaşlarda bir kızdı. çevreyi gezdirelim diye bizim yukarı tepelere çıkardık onu. Mahallenin düzlüğünde futbol oynayan gençler vardı. Yaş, kime aşık olsam yaşı. Oradan birine takıldı. Oğlan fazla çabuk aşık oldu. Aile ne olduğunu anlamadan 18. yaş gününün ertesi gününe nikah kıydılar.Hollanda'ya gittiler. Hukuki süre dolup oğlan ora vatandaşı olunca ertesi gün terk etti arkadaşımı. Biri mutlu aldırmaz öteki intiharın eşiğinde.
Bana sorarsanız kandırılmıştı.
Vergi iadesi fişleri biriktirdiğimiz yıllardı. Bana fiş getiren arkadaşlarımdan biriydi. Baktım umumi genelev fişi. Dedim manyak mısın?Dedi manavdan elma almak gibi..bu da ihtiyaç ne kızıyorsun Hemşire ve düzgün hayatı olan bir kız gönül verdi ona, evleniverdiler.Kız uçan kuştan kıskanıyordu onu, sanki hazineydi mübarek. Facebooktan buldum seneler sonra oğlanı. Boşanmışlar. Hemşire ,mevsim elmalarıyla başedememiş.
Bana sorarsanız o da kandırılmıştı.
Okulda yeni gelenlerden kardeş seçer, eski kitapları verip ilk dönem için yol gösterir ve zorluk çekmeden adapte olmasına yardımcı olurduk. Bana düşen kardeş pos bıyıklı, 1.90-1.95 boylarında Deniz gezmiş gocuklu bir hayli sol görüşlü biriydi. Küçük kardeş gel kitap bulalım dediğimde "eğilir" bana bakardı ve herkes çok gülerdi. Heybetinden ve asi bakışlarından etkilenmeyen yoktu.Aşık oldu.Kız benden bile kısaydı ve dünyanın kalan yarısı gibi benden zayıftı.Yani tam bir sürahi bardak halindeydiler.Bir gün kız elinde kaynar çay bulunan bardağı "kardeşimin" başının üzerinden teğet geçecek şekilde duvara fırlattı ve avaz avaz "benim dediğimi yapacaksın" dedi. Bizim aslan başını eğdi. Evlendiler.
Hepimiz kandırılmıştık :-)
Jane Austin'in Aşk ve Gurur kitabında Charlotte Lucas'ın Lizzy'e evlilik hakkında ettiği bir çift laf var ki 44 yaşına gelince, o satırları ilk okuduğumda duyduğum sakin isyandan eser kalmadığı gibi sonuna kadar da hak veriyorum.
Jane ve Mr Bingley hakkında konuşurlerken Charlotte Lizzy'e şöyle diyor:
Ve çok sevdiğim Gibran da şunu söylüyor:
EVLİLİK:
Yeryüzüne birlikte geldiniz ve sonsuza dek birlikte yaşayacaksınız,
Ölümün ak kanatları günlerinizi bölene dek birlikte olacaksınız,
Tanrı'nın suskun anıları katına eriştiğinizde bile birlikte olacaksınız,
Ama bırakın da bunca beraberliğin arasında biraz boşluklar olsun,
Ve Tanrısal alemin rüzgarları esip dolanabilsin aranızda,
Birbirinizi sevin, ama sevginin üzerine bağlayıcı anlaşmalar koymayın,
Bırakın yüreklerinizin sahilleri arasında gelgit çalkalanan bir deniz olsun Sevgi
Birbirinizin kadehini onunla doldurun ama aynı kadehe eğilip içmeyin,
Ekmeğinizi bölüşün, ama aynı lokmayı dişlemeye kalkmayın,
Şarkı söyleyin, dans edin, eğlenin birlikte, ama ikinizin de birer Yalnız olduğunu unutmayın,
Çünkü lavtadan dağılan müzik aynı, ama nağmeleri çıkaran teller ayrıdır,
Yüreklerinizi birbirine bağlayın ama biri ötekinin saklayıcısı olmasın,
Çünkü ancak Hayat'ın elidir yüreklerinizi saklayacak olan,
Hep yanyana olun, ama birbirinize fazla sokulmayın,
Çünkü tapınağı taşıyan sütunlar da ayrıdır,
Çünkü bir selvi ile bir meşe birbirinin gölgesinde yetişmez....
|
|
|
HAMİŞ: Evliliğimde bir sorun yok, bu yazının sebebi o değil. Hani akıllara gelirse diye önden önden açıklama yapayım dedim.
Lakin genel itibarı ile kabul etmek lazım ki aşk hayat mutluluk kavramlarınıhayatımıza yanlış kaıdan sokmak konusunda toplum seferber vaziyette.44 yaşında anlıyorsunuz ki sağlam aldatıldık.
