The Dark Tower - Kara Kule

Cumartesi sinema günlerini başlatayım dedim çünkü daha gelmeden ilk haftasında beni yoran bir çalışma sezonu ufukta görünmüştü.

Ülke gündemi ise direkt hasta eder haldeydi.

Sabah çantamı sırtıma attım ve Natilus'a gidip biletimi, 1.5 litre suyumu aldım. Üstelik o sıcakta yürüdüm evden oraya. Kendime iyi bakacam. Canım kendim modundayım. Benden başka pek çok insan kötü davranıyor bana. Kabul edilemez :-)

Bilet kuyruğunda iken arkamda bir çift vardı. Kadın bu filme gitmek istiyor , adam ise denizde dehşet mi ne işte öyle bir filme gitmek istiyor. "Sevgilim o çocuk filmi yine de sen bilirsin"..."aşkım zaten baksana kısacık film o gittiğimize değmez"..."hayatım öteki film önemli bir film; bu hayal dünyası" vb söylemleri beni o kadar kızdırdı ki ayağım takılmış gibi yapıp burnuna bir tane çakabilir miyim diye yerdeki halının kıvrımlarını süzer oldum. Hem sinemaya-emeğe saygısız, hem onu seçenlere saygısız, hem aşkım sevgilimlerle başlayan cümleleri kıza seçim şansı bırakmıyor ona saygısız ve kızın Kara Kule'ye gitmek istediği besbelli.

Biletimi alırken sinemanın adını haykırdım : KARA KULE'YE BİR BİLET LÜTFEEEENNN..HANİ STEPHAN KİNG'İN ŞU MUHTEŞEM ROMANINDAN UYARLANANNN!

Bu sene her şey çetrefilli başladı..hayırlısı.

Sinemanın künyesi şu :

4 Ağustos 2017

Yapımı

:

2017 - ABD

Tür

:

Bilim Kurgu ,  Fantastik ,  Korku

Süre

:

95 Dak.

Yönetmen

:

Nikolaj Arcel

Oyuncular

:

Idris Elba ,  Matthew McConaughey ,  Tom Taylor (i) , Katheryn Winnick ,  Abbey Lee

Senaryo

:

Akiva Goldsman ,  Jeff Pinkner ,  Nikolaj Arcel

Yapımcı

:

Stephen King ,  Ron Howard

Başrollerin hep zencilere verilmesi bir süredir     

dikkatimi çeken bir şey. Bu sinemada da aynen

 baş rol bir zencide. Bir şeylere hazırlıyor bizi

 hayat ama nedir , gelince göreceğiz diye

 düşünüyorum.

Öykü-kurgu zaten muhteşem. Söylenecek tek 

söz yok. Simgeler, vurgular incelenesi. Orta 

dünyaya geçiş şifresi 19-19. Bildiğiniz üzere 19

 dinde de bilimde de mucize rakamdır ve 

tesadüfe yer vermez. Bu hayli ilgimi  çekti. 

İkinci sayıyı ise not etmeyi unutmuşum.

 Sinemaya giden olursa yazsın bana e mi?

Oyuncular kesinlikle muhteşemdi. Film aktı

 gitti. Sorgulama, sadece izle diyen ve bunu

 yaptığınızda "film ne zaman bitti" diye sizi

 şaşırtıcı akıcılıkta devam eden bir seyirdi. 

Matthew McConaughey yani  kötü adam o kadar 

 şahane kötüydü,  cinayeti öyle hakkyle işleyip

 kötülüğü o kadar "benim" diyerek yapıyordu ki 

 adamın gülen resmi varsa yüzü neye benziyor 

diye google açıp resimlerine baktım.

Bu geçitler, koridorlar da ayrı ilgimi  çekiyor. 

Güneş ile dünya arasında koridor bulundu 

biliyorsunuz . Haberi saklasaydım keşke tam

 bilgi paylaşırdım. Neyse, bilim kurgunun çok da

 hayal olmadığını düşünenlerdenim ben. Bu

 yüzden hayli ilgiyle izledim bu filmi de.

Annenin çocuğa inanmamasının pişmanlığı ile

 kavrulması hemvurgu hem annelik hem izleyici

 olarak etkiledi beni. Herkesin ölüm ya da ceza

 şeklki farklıydı. Zeka, duygu ve gerçekle

 birleşmiş bu ölüm şekillerini belirlerken.

Çocuk çok tatlıydı. Büyümüş halini de görmek 

isterim doğrusu.O profesyonel kadroya hiç 

zorluk çekmeden uyum sağlamış gibiydi.

Silahşörlerin yemini- yeminin verdiği 

motivasyonu duyunca da şaşırdım. Gözümle 

nişan almam, silahımla ödürmem gibi 

cümlelerden oluşan yemin metni Osmanlıda 

okçuların  "ben atmadım Allah attı" sözünü 

anımsattı. Kalbe teslim-maddenin 

kısıtlayıcılığından uzaklaşmak ,konsantrasyon ve

 inanmanın önemli bir parçası besbelli.

Kitaplarını  filmden sonra okumayı istiyordum.

 Biliyorum ki okuduktan sonra filmi bu kadar

 sevmeyeceğim çünkü  Stephan King

 yaratıcılıkta sınır tanımayangillerden ve bir çok

 karakterin sığ geçildiğini tahmin edebiliyorum

Güzel günlerimiz ola...

Muhteşem Yedili-Sinema

En sevdiğim arkadaşım ve ben dün sinemaya gitme kararı almıştık.

Yani dün sinemaya tek başıma gittim yine.

Gişe önünde bilet almaya çalışırken biletin 20 TL olduğunu öğrenince yarım adım kenara çekildim ve cep telefonumdan yakala.co 'ya girip cinemaximum biletini 13 TL'ye alıverdim.

Kâr ettiğim parayla da kendime mısır-kola ısmarladım.

Canım kendim.

Sen her şeye değersin :D

Muhteşem 7'li filmine Yul Brynner'dan dolayı , senaryosundan dolayı ayrı bir bayılmışlığım mevcut zaten. Bin kere aynı keyifle izlediklerimdendi doğrusu. 

O yüzden yeni "Muhteşem Yedili" filmini seçmekte tereddüt yaşamadım.

Film, asla hayal kırıklığı yaratmadı. Kesinlikle çok sevdim. Oyuncu karakter seçimleri şahaneydi, vıcık vıcık hiç bir şey yoktu, Amerikan filmlerinin olmazsa olmazları eksikti (şükürler olsun) satırarası mesajları da gayet yerindeydi kanımca.

Başrol kahramanının zenci oluşuna takıldım. Benim sevgili kıvırcığım, yaptıkları ırkçılığı böyle telafi ediyorlar akıllarısıra diye yorum yaptı yüreğinin hala adalete inanan kısmıyla. O an bunu çok ciddiye almadım ama bir sonra gittiğim sinemada da kahraman zenci olunca kafama takılmadı değil.

Film akıcı, kesinlikle hayal kırıklığı yaratmıyor, masalsı  yani  realiteyi kahredebilecek yönleri olsa da bu sadece lezzet katmış  can sıkıcı değil..

Kahramanlardan hanım olanı oldukça cömert. Yüzünü hatırlamam zor çünkü dikkat çekici bir dekoltesi olduğundan sıkça oraya takıldı gözlerim.

Arada dini mesajları da sağlam vermiş, takdir etmedim değil.

Film bittiğinde salondan neşeli ayrılıyorsunuz ve bu dünyanın saçma sapan dertlerinden yaklaşık 2 saat uzak kalmış oluyorsunuz. Bence şahane bişi bu :-)

Küçüktüm Ufacıktım..

İstanbul-Trabzon arası vapur seferleri pek rağbet görürdü küçüklüğümde. O aşina maviliktir belki gönlümde taht kurup hala hüküm süren.

Babam, bu yaşıma kadar gördüğüm en yakışıklı erkeklerden biri annem ise yosun rengi gözlerinde baharlar,tatlı gülüşünde ılık meltemler barındıran bir kadındı. Asla pespaye görmediğim bu  güzel iki insan ile yaptığım bir vapur seferinin tatlı anılarıdır gecenin bu vaktinde girdiğim çıkmaz sokaklardan beni çıkartan.

Küçüktüm , ufacıktım. Düz saçlarının uzun perçemlerini gözlerinin önüne indirip dış dünya ile bağlantısını kesmeye çalışan , izleyen ama konuşmayan bir çocuktum. Salopetimin düğmesini yutmayı başarıp annemin yüreğini ağzına getirdiğim an aklımda. Deniz tutmasının ne berbat bir şey olduğunu en sağlamından öğrendiğim yolculuk da bu 

yolculuktur . Uzunca , dik merdivenlerden indiğimiz gemi restaurantının büyüleyici atmosferinde annemin eteklerinin, babamın ne yaptığını bilen insanlara mahsus rahatlığının ardına sığındığımı, tüm yemekleri reddedip muza bir türlü hayır diyemediğimi de tüm o bulanık git-gelli anılar içinden net şekilde çekip alabiliyorum.

Fuaye alanına gittiğimizde annem ve babam ingilizce sohbet etmeye başlamışlardı biri ile. İsmi, gariptir ki halen aklımda: Mr. Rabak. Elini uzatıp başımı okşadığında geri zıplamamak için kendimi zor tutmuştum. Rabak kızılderili imiş.Babam , ona "merhaba" demem için gülerek ısrar ettiğinde lütfedercesine bir "hello Mr Rabak" demiş sonra annemin arkasına süzülmüştüm usulca. 

Bir de zenci vardı sohbete katılıp ürktüğümü fark ettiği için daha uzak duran. En sonunda başımı okşamak için elini uzattığında geri gittim. Teninin siyahlığının bana bulaşacağını sanıyordum. Rabak'ın farklı teni, zencinin simsiyah elleri korkudan aklımın başımdan gitmesine neden olmuştu.

Sonra, zenci adam bana baktı ve gülümsedi. Kocaman gülümsedi. Onca siyahlığın içinden inci gibi dişleri bembeyaz parladı ya, gülüşünün içten sıcaklığı korkudan buz kesmiş çocuk gönlüme ulaştı ya...belki de karanlıktan korkumu yenişim o gülüştedir, kötü-kara günlerin ardından ummadığım beyazlığın çıkacağına inancım bu çocukluk anısında saklıdır diye düşündüm bu gece.

Birinin sağlığı, birinin çocukluğu, birinin aşkı,birinin evliliği,birinin işi,birinin hayalleri..yitip gidenlerin hüznü ile demlenirken gecenin bana kalmışlığında,  Mr. Rabak ve karanlığın içindeki beyazın sevinci ile gönlümü ısıtan zenci adam geliverdi aklıma işte öylesine. Dudaklarımda o şarkı , "keşke" ve "iyi ki"lerimin kesişiminde annemle babamın tamamlayıcı , güçlü huzurları ile pekişmiş mutlu çocukluğum.

Aydın Arın'ın şiirinde de dediği gibi:

...  

Yarım kalmasın düşüncelerim,

Bakarsın bir gün hepsi tamam.

Yeter ki kendimizi görebilelim,

Bu kırık aynalardan.