Abime-3

Yok, ağlatmaz asla beni bir gün ayrılık/Pişmanlığım nefret olmaz, öfke olmaz
Senden daha acı bir hasret bulunmaz..

Allah güzel ömürler versin ; hayatta olan ama artık  sizin tanıdığınız kişi olmaktan çok uzak   biri ise sevdiğiniz bunun adı "olmayan birini özlemek" . Bu, özlemlerin en zor olanı belki.

Bir zamanlar kalbinizi  ısıtan, kanınız aynı canınız aynı olanı yaşarken yitirmek.

Ergenliğime döndüm adeta. Belli sözleri için bir şarkıyı tekrar tekrar dinler oldum. Resmi  tıklarsanız size de dinletebilirim.

Yok, ağlatmaz asla beni bir gün ayrılık/Pişmanlığım nefret olmaz, öfke olmaz/Senden daha acı bir hasret bulunmaz diyor ya..Heh tam da orada diyorum ki Suriye birbirine girmiş, dünya değişiyor, yapay zeka almış başını gidiyor, haritalar yeniden çiziliyor, karanlıkla ışığın savaşı gözle görünür hal almış ; bilmediklerimizle yüzleşiyoruz ve tüm anlamları yeniden ve aslıyla öğrenmek zorundayız ama ben Sezen Aksu dinleyip  yitirdiğim güzelliklerin ardından bakıyorum dalgın dalgın.

Var olmuş olanların en güzeli olma iddiasında bir sonbahar gününde yine işe geldim. Sarı yapraklar temiz, sade, serin bir rüzgarla savruluyor. İri damlalı bir sonbahar yağmuru rüzgara eşlik ediyor. Sokaklar sarı  halılarla kaplı, Pazar'ın suskunluğu ile de ayrı bir havası var.

Hayat devam ediyor...

 

Ele avuca sığmazdı deli gönlüm

Bir zamanlar neredeydi, şimdi nerede?

İster güneş ol, yak beni
Yağmurum ol, ağlat beni
Aklım başka, duygularım başka yerde

İster güneş ol, yak beni
Yağmurum ol, ağlat beni
Aklım başka, duygularım başka yerde

Bir deli rüzgâr savurdu beni böyle
Bu mutlu tutsak benim altın kafeste

İster güneş ol, yak beni
Yağmurum ol, ağlat beni
Zincirleri yüreğimin artık sende

İster güneş ol, yak beni
Yağmurum ol, ağlat beni
Zincirleri yüreğimin artık sende

Yok, ağlatmaz asla beni bir gün ayrılık
Pişmanlığım nefret olmaz, öfke olmaz
Senden daha acı bir hasret bulunmaz

Yok, ağlatmaz asla beni bir gün ayrılık
Pişmanlığım nefret olmaz, öfke olmaz
Senden daha acı bir hasret bulunmaz

İster güneş ol, yak beni
Yağmurum ol, ağlat beni
Aklım başka, duygularım başka yerde

İster güneş ol, yak beni
Yağmurum ol, ağlat beni
Zincirleri yüreğimin artık sende

Bir deli rüzgâr savurdu beni böyle
Bu mutlu tutsak benim altın kafeste

İster güneş ol, yak beni
Yağmurum ol, ağlat beni
Zincirleri yüreğimin artık sende

İster güneş ol, yak beni
Yağmurum ol, ağlat beni
Zincirleri yüreğimin artık sende

Yok, ağlatmaz asla beni bir gün ayrılık
Pişmanlığım nefret olmaz, öfke olmaz
Senden daha acı bir hasret bulunmaz

Yok, ağlatmaz asla beni bir gün ayrılık
Pişmanlığım nefret olmaz, öfke olmaz
Senden daha acı bir hasret bulunmaz

İster güneş ol, yak beni
Yağmurum ol, ağlat beni
Aklım başka, duygularım başka yerde

İster güneş ol, yak beni
Yağmurum ol, ağlat beni
Zincirleri yüreğimin artık sende

İster güneş ol, yak beni
Yağmurum ol, ağlat beni
Aklım başka, duygularım başka yerde

İster güneş ol, yak beni
Yağmurum ol, ağlat beni
Zincirleri yüreğimin artık sende

Devekuşu ve Mutlu

 

Tek bir sayfa haber okumuyorum.

Bana göre bulutları  şen, rüzgarı  duru, renkleri pastel  enfes bir Ekim günü.

Kasım'a da çok hazır değilim açıkçası ama elden ne gelir....

Bir koca kutu akide şekeri aldım. Şekerci Cafer Erol'dan. Daha da ne olsun.
Elimde kitabım.

Çalışıyorum da bir yandan.

                 

Şu , karşıdaki  ağaçta bir yaprak var. "Düşecemm ama bugün değil"  modunda.

 Arada başımı kaldırıp onu izliyorum

Gün yorgun, ben yorgun...ama yaşamak güzel.

Devam ediyoruz öyle işte...

Zübük ve Papağanlar

 İletişim mesleğim benim.

İletişim fakültesi mezunuyum ve tesadüfen de olsa doğru mesleği seçtiğimi  net görüyorum.

Kelimelere, iletişime ve suya atılan taş gibi  dalga dalga çoğalmasına bayılıyorum.

Twittera bayılırdım eskiden. Net-kısa ve doğru  algoritmalarla harika bir iletişim ağı idi benim için. 

Mavi kuşu ve taşıdıklarını severdim.

Sonra X oldu.Logosu gibi karanlık ve güvenilmez bir yer.

Aktroller b.ktroller derken su bulandı çirkinleşti güvenilirliği gitti.

Sonra yoruldum.

Öfkelerinden, çirkinliklerinden, aptallıklarından, boş konuşmalarından, kötülüklerinden, aynılıklarından...hepsinden ayrı yoruldum ve bıktım.

İçime karanlık bir gölge çöküyordu sanki. Aldığım nefeste bile metalik bir tat hisseder oldum. Öfke içimde kocaman bir  dağdı, nefese yer yoktu her yeri kaplıyordu.

Sonra şu muhteşem sabah yürüyüşlerimden birinde tepemde uçuşan papağanlara şaşkınlıkla baktım. Benden mutluluğumu,öz'ü, yaşam sevincimi de "çalmaya" uğraştıklarını ve han nerdeyse başarılı olmak üzere oldukları bir anda dank etti.

O gün sosyal medya ve haber izlemeyi bıraktım.

İnsanlarla iletişimi de en aza indirdim.

Kaçtım.

Kaçmak çözüm mü?

Bazen, kesinlikle.

Sikletin aynı değilse ringde durmayacaksın.

Haberdar olmuyorsun diyenler çok oldu..olsam neye çare? Ekmeğe zam gelecekse geliyor, kadınları  keseceklerse kesiyorlar, hırsızlığa devam eden ediyor.

Birileri Cumhuriyete sahip çıkmaya ve değerleri yaşatmaya devam ediyor. 6 Ekim  İETT ücretsizdi.  Aman ne var bunda demedim. Cumhuriyetti ve bayramdı. Evvelden yoktu şimdi vardı.

Vatan Yahut Silistre'yi düşündüm bu  sabah yürürken. Aşkın her çeşidini  nasıl yürek dili ile anlatmış yazar. Şimdi  çocuklar ne o kitabı ne aşkı ne vatanı bilmiyor.

Adile Naşit'li, Tarık Akan'lı sevecen Türk aile  yapısını besleyen, affetmeyi ve birbirimizi sevmeyi öğreten o güzel filmler yayınlanmıyor artık...bilerek. Zübük filmi yasak yahu memlekette...Kemal Sunal'ın Zübük gösteril(e)miyor.

Mafya dizileri, sakallı adamlar, ensest ilişkiler, ıslak dudaklı memmittolar fora genç kadınlar dolu ekran.

Gelmişimizi geçmişimizi...öptüler. En nazik deyimle! Zira gelecek   kirlendi, geçmiş  kirlendi. Bugün utanç verici.

Küçük kızım endişelerini dile getirdi. Sokağa çıkmaktan korkar olmuş. 

Ne oldu ki dedim.

Anlattı.

O korkunç görüntüleri yayınlayan medyaya da yazıklar olsun.

Korkma...dedim.Ama dikkatli ol, korku bizim gibilerin yaşadığı çevreye ait değil. Kampüstesin sen, güzel ve aydın çevredesin. Uçlardan kaçın, dikkatli ol ama korkma.

O anlatmasa bilmeyecektim.

Sonbahar güzellikleri ile bezenmiş yolda, çılgın şekillere bürünen bulutlara bakıp yağmur sonrası havayı içime çekip  papağanlara selam verecektim.

Keşke bilmeseydim!

Ayıp mı bu yaptığım?

Eğitimde öğretirler : sele kapılırsan mücadelen sadece başını  yukarda tutmak için olsun, gücünü kıyıya yaklaştığın zaman tırmanmaya sakla.

Velhasıl..kaçtım.

50'li Yaşlar Güzelmiş

 

50'li  yaşlar ne güzelmiş.

Damak tadım değişti.

Sevdiğim  şarkılar da  öyle.

Bir fark ettim ki sevdiğim insanlar da....Yani hem o insanlar değişti hem artık birlikte zaman geçirmeyi tercih ettiğim insan  tiplemesi değişti.

Mevsimleri ondan mı seviyorum acaba. Düzenli değişim, güzel, özlenen ve kabul edilebilir değişimler.

Sonbahar var gelmekte olan... şairin dediği gibi sonbahar sanattır, diğerleri mevsim.

Allah'ın Pazartesi'sinde iş ve stres tepemden aşağı yağmaktayken sakin ve huzurlu sonbahar düşlemek de 50'li yaşların getirdiği bir şey 😎🍂🍂🍂

Şimdilerde emekli olmalıymışım.  Ya da bunca yılın tecrübesi cebimde haftada 3-4 gün sakin çalışacağım danışmanlık gibi bir iş belki. Yolları yolculukları özledim. 

 Yüzyıl  savaşlarının olduğu zamanlar hariç tarihin en berbat zamanına denk geldik bence. Bir kaç on yılla Gazi Mustafa Kemal Atatürk'ü  görüp onla omuz omuza çarpışmayı kaçır gel badem bıyıklılarla uğraş.

Benimki de kader mi be !

tıklayın ki şarkımızı dinleyesiniz..

Dünya "Emaaan Boşverdim " Günü

11 Eylül 2018

İşe gideyim diye evden çıktım.

Ve Eylül beni esir aldı.

(Her birini bu sabah çektiğim fotoğrafların içinde tek tek sevdiğim o müzikleri sakladım sizin için. Lütfen tıklayın ve o eşsiz melodileri siz de dinleyin.)

Sabah sabah 5948 adım atmışım kulağımda en sevdiğim müzikler.

Tüm ısrarına rağmen reddettim beynimin olumsuz düşüncelerini.

İş-güç-insanlar-sorunlar vs vs vs vb vb vb

"Emaaan boşverdim" hepsini dedim.

Bugünün tamamını boşvermeye adadım.

Öyle güzel ki..bunu siz de mutlaka yapmalısınız. 

Sağınız Eylül solunuz sonbahar

Düşünmeyin öyle her şeyi. ..yaşanması gereken bir de hayat var

Eylül'de Yaşamak

 'nın best of classic music seçkilerinden cep telefonuma yüklediklerimi açıp  , cep telefonumu pantolonumun cebine tıkıştırdım. Böylece evrensel güzellikleri (tık) minnacık bir cebe sığdırmanın hazzı ve komikliği ile başladı gün. Eşimin hediyesi olan nefis-kapalı kulaklığı tüm İstanbul yaşam koşullarını hiçe sayarak kulaklarıma taktım ve Eylül'de yürüyüş günüm bugün dedim.

Yaklaşık 5 kilometre yürümüşüm.

Yol bittiğinde üzgündüm.

Eylül'ü yürüyerek geçmek en güzeli idi.

Bir kaç temizlik görevlisi  ellerinde süpürge Eylül süpürüyorlardı sokaklarda. Gökyüzünden önüme kurumuş yapraklarla Eylül düştü sakınmasız.

Her adımda sıcak terletirken ardından sonbahar esintilerinin serinletici keyfini yaşadım müzik kulağımdan kalbime akarken.(tık)

Bugün stresli sayılabilecek bir gündü aslında.

Ama Eylül dedim, yaşam dedim,yaşatmalarına izin verme sen yaşa gönlünce dedim..bugünü sevdim.

Beni Bu Havalar Mahvetti

Çalışmam lazım hem de koşar tempoda bir an evvel halletmeliyim diye gözüme bakan tüm işleri hallederek.

Ama neyleyim...gözüm daldı penceremden bakakaldığım kışa dönmek üzere olan sonbahara.

"Keşke" deyiverdi şair iç sesimle sohbet ederken tatlı tatlı.

"Dur" dedi Frank Sinatra "tam da size göre bir şarkı var dilimde" (tık)

Sonra olan oldu...

KEŞKE

Deniz kokulu taşlar döşenmişti yollara Ben bile bilmiyordum nerde ayrıldık söndür küllenmiş sözcüklerini geçmiş zaman sararan firezleri geç yorumu gökyüzüne bırakılmış uçurtmalı tepeleri uzun bir yol için aldığın ne varsa bırak ardında saklayabilseydim dalgın bakışlarımı böyle zamanlar için saçlarını taradığım sular,rüzgar ve karanlık bak adın yazılı yeşim taşından örülü duvarda! Murathan Mungan

💚💜💙

AUTUMN LEAVES-türkçe sözler

Düşen yapraklar
Pencerenin önündeki kar birikintisi
Sonbahar yaprakları
kırmızı ve altın rengi

senin dudaklarını görüyorum
Sonsuz öpücükler
Güneşyanığı eller
Tutmaya alıştığım

Sen uzaklara gittiğinden beri
Günlerin uzunluğu büyüyor.
ve yakında duyacağım
eski kış şarkılarını

Ama herşeyden çok seni özlüyorum
Sevgilim
Sonbahar yaprakları
Düşmeye başlarken

Küçüksu Kasrı - Sonbahar - Nehir

Bu Pazar da yine Nehir'in hocası MÜ Beykoz tesislerinden antrenman var dedi. Benim canıma minnet, orada yürümeyi çok seviyorum. Çıkışta , "annemin canı çıktı" düşüncesinden fersah fersah uzak bir "gezelim, kendimize zaman ayıralım isteği oldu Nehir'imin.

Sonbahara dokunmak, zamanı nitelikli kılmak isteğine nasıl hayır diyebilirdim ki?

 Önce yol üzerindeki bu park çekti dikkatimizi. İkimiz de kendimize ait bir köşe kestirdik gözümüze. İkimiz de sonbahar hüznünü gördük terkedilmişlikte. İkimiz de orayı uzaktan sevdik ama sevdik.

Sonra bir fidanlığa dalıverdik "bakalım burada ne var" keşfi heyecanı ile. Şu davetkar yola bakakaldık.

 Önce bir gidelim keşfedelim dedik, sonra bırakalım hayal ettiğimiz gibi kalsında karar kıldık gülüşünün aydınlığına köle olduğumla.

"Anne bak" dedi heyecanla. "Senin en sevdiğin doğa olayı."

Bunu  bir davet kabul ettik,  anayoldan denize dönen yola saptık.

Küçüksu Kasrı'nın yanındaki Kafe'de bulduk kendimizi. Oysa , yoldaki tabelalara bakarken öğretmenevi niyetindeydik.

Ama manzara, mai'nin hüzmeyle yıkanmış hali beni olduğu kadar Zuzu'mu da aldı kendinden sanırım.

Anne-kız birer çay söyledik kendimize. Sonra neşeyle her ayrıntının tadına vardık .

Dönüşte Küçüksu Kasrı'nı gezme kararı verdik. Çocuklarımla sarayları-kasırları-müzeleri gezmeyi sevmişimdir her zaman.Bu kasrın görüntüsü büyüleyici geldi bize.

Kasrın dışında da içinde de her ayrıntı  muhteşem. ..ama rehber beni deli etti.

Tavandaki süslemelerin bir kısmı kumaş. Bodrumu ile birlikte üç katlı olan yapının bodrum katı mutfak, kiler ve hizmetçi odalarına ayrılmış, öbür katlarsa bir orta mekâna açılan dört oda biçiminde düzenlenmiş. Her oda, hem hole, hem de arkasındaki diğer bir odaya açılyor çift kapısı var. Denize bakan odalarda iki, kara tarafındakilerde ise bir şömine bulunuyor.

Nehir resimde de görüldüğü üzere nereye bakacağını şaşırmış vaziyette. Halısından avizesine, koltuğundan camlarına her şey büyüleyici.

Odalar eşyaya boğulmamış. Her adımda zarafet ve sanat asaletle çevrenizi sarıyor.

Alçı kabartma ve kalemişi süslemeli tavanları, bir şömine müzesini andıran birbirinden farklı renk ve biçimde İtalyan mermerleriyle yapılmış şömineleri, her bir odada ayrı süslemeli ve ince işçilikli parkeleri, Avrupa üsluplarındaki mobilyaları, halı ve tablolarıyla zengin bir sanat müzesi niteliğindeki Küçüksu Kasrı, Cumhuriyet döneminde bir süre devlet konukevi olarak kullanılmış . Rehberimiz üstünkörü bu bilgileri verdikten sonra hararetle bu hükümet zamanında bakım yapıldığını, çalışanlara dolgun maaş verildiğini anlattı durdu. Eskiden kararan yaldız ile süslemeler düzeltilirken şimdi 24 ayar altın kullanılmışmışmış.

Ortadaki masa Abdülaziz tarafından yapılmış aklımda doğru kaldıysa. Muhteşem oymaları ile tek başına bir sanat eseri.O oval alanda tuğrası var.

Tavanlardan gözümüzü almak mümkün değil. Rehber bu arada Atatürk'ün yatağının buradan kaldırıldığını anlatıyor şevkle. Ondan kala kala aşağıda duvardaki resim kalmış.

Nereye gitti yatağı dediğimde şaşırdı. Dolmabahçe Sarayı'na götürüldüğünü söyledi. Bodrumda mı yani dedim. Yok dedi, evet dedi, hayır dedi. Harem'de sergileniyor aslına uygun şekilde dedi. Ata'ya saygısızlığı marifet edinmiş bunlar. Bir gün bir tanesi elimde kalacak ya dur bakalım..Maksat, mekanı tarihe uygun hale getirmekmiş. Nehir de telefon girişi gibi prizleri gösterdi ve elllerini havvaya  açtı "ne diyon seni abiiiii" modunda. Kızımla gurur duydum.

Konuk ağırlanan odaların bir kendi girişi var bir hizmetli girişi. Odaların her birinde İtalyan mermeri kullanılmış ve her odada ayrı renk konsepti uygulanmış. Hükümeti övmeyi iş edinen rehbere ben hatırlattım da diğer konuklara söyledi bunu. Rezalet!

Bahçesinde ilk kez nilüfer çiçeği gördü Nehir'im. Bahçesi de ayrı güzel.

Süslemeler batı tarzı imiş daha çok. Padişahlar av mevsiminde gelirlermiş ama kalan olmazmış. 

Diğer kasır ya da saraylara nazaran alçak  duvarları olduğu yazıyor vikipediada.

Bina tablo gibi. Gerçekten durup seyrettik duvarları

Orta bölümde bulunan kapıya, at nalı biçimli, iki kollu görkemli bir mermer merdivenle ulaşılıyor. Işık-renk-yapı hepsi birbirini tamamladığında gerçeküstü bir seyir sizi bekliyor.

Al bayrağım güzel bayrağım..rüzgar da itmiş olsa içim elvermiyor böyle görünmesine.

Zuzu'm kasrın girişinin o muhteşem harmonisinde 

At nalı şeklindeki girişin  iki kolu arasında fıskiyeli mermer bir havuz var. Gelin çeyizi gibi işlenir i  taş yahu?İşlemişler...

Bahçe ve henüz yapılaşmaya yenik düşmeyen bu şirin tepe eski zamanlara ait bir zaman diliminde hissettiriyor bir an için olsa da..

Uzun kenarı denize paralel, dikdörtgen yapı yerden 3m kadar yüksekteki bir alt bölüme oturan iki kattan oluşuyor. Deniz cephesi üç düşey parçaya ayrılmış; bunlardan ortadaki düz, yanlardaki dışbükey.

Bahçeyi çevreleyen parmaklıkların zarafetine bakar mısınız?

Kabartmalarla süslü ve hareketli deniz cephesinde, bu cepheye yaslanmış şadırvanlı küçük havuzunda, merdivenlerinde çeşitli batılı süsleme motifleri kullanılmış. Oda ve salonlar değerli sanat eserleriyle döşenmiş, bu iş için Viyana Operası dekoratörü Sechan görevlendirilmiş. tabii b bilgileri o sarsuk rehberden değil vikipediadan aldım. Nehir'ime de ben anlattım.

Bahçedeki turumuzu bitirmek üzereyiz.

Nehir ağaçların neleri hatırladığını merak ediyor.

Kapı..yanındaki iğrenç yeşil şeyi görmeyin canım. Kapı tek başına şiir. Uzun uzun seyrettim onu. Sonra rehberi gördük bahçede. Küçüksu plajının neden hala kapalı olduğuna dair ufak bir sohbet ettik. Sonra ben ona hikayesini kısa kesebileceğini çünkü  kapatıldığı dönem çalıştığım yer dolayısı ile asıl maksadı kestirebildiğimi, bu plajın asla açılmayacağından emin olduğumu söyledim. O da tebessümle onayladı.

Artık çıkış zamanı. Kapıdaki polis abi Nehir'in büyülenmişliğine gülerek çıkmamız gerektiğini, kapanış saatinin geçtiğini söyledi.

Hoşçakal muhteşem Küçüksu Kasrı. Kıvırcık'ımı da alıp yine geleceğiz Zuzu'mla.